مدرسه علمیه زینبیه ایوان

 
مهریه همسران #شهدا چه بود؟

با توجه به اوضاع نابه سامان در امر #ازدواج جوانان امروزه، با تحقیق های لازم متوجه شد#مهریه بالا و سنگین یکی از علل عدم ازدواج جوانان به خصوص جوانان مذهبی است.
بدین دلیل و با توجه به اینکه شهدا الگویی خوب در همه زمینه ها هستند در گزارشی مهریه های تعدادی از #شهدا را منتشر می کنیم تا ان شاء الله جوانان عزیز بتوانند با تاسی از شهدا زندگی بسیار خوبی را شروع کنند.

مهریه شهید #ابراهیم_همت: بنا به درخواست همسر شهید هیچ مهریه ای در نظر گرفته نشد♥️

مهریه همسر شهید سید #محسن_صفوی: #شهادت سید محسن صفوی♥️

مهریه همسر شهید #جهان_آرا: یک سکه طلا♥️

مهریه همسر لبنانی شهید #چمران: یک جلد قرآن کریم و یک لیره لبنانی♥️

مهریه همسر شهید #جلال_افشار: یک چک با مبلغ بسیار پایین♥️ مبلغ چک پس از ازدواج به فرمانده سپاه اصفهان تقدیم شد تا خرج رزمندگان در جبهه ها شود.

مهریه همسر شهید #مهدی_باکری: سلاح کلت کمری شهید و یک جلد قرآن♥️

مهریه همسر شهید #ناصر_کاظمی: یک سکه طلا به عشق امام خمینی(ره)♥️

مهریه همسر شهید مدافع حرم #حسن_غفاری: زیارت شهرهای مکه، مدینه، مشهد، سامرا، کربلا، نجف، کاظمین♥️که همگی انجام شده و مهریه ادا شده است.

مهریه شهید مدافع حرم #صادق_عدالت_اکبری: یک سفر حج♥️

مهریه شهید مدافع حرم #محسن_حججی: 124 هزار صلوات، حفظ قرآن، 5 سکه طلا و 14 شاخه گل نرگس به عشق امام زمان(عج)♥️

درود خداوند بر غیرتمندانی که با فدا نمودن جان خود آزادی و آزادگی را برای ما به ارمغان آوردند.

درود خداوند بر مادرانی که از جگر گوشه‌های خود، در اه حق و حقیقت گذشتند.

درود خداوند بر جوانانی که از جان خود در راه وطن و مردم خود گذشتند.

هفته دفاع مقدس یادآور غیرت جوانان غیور و بزرگ این مرز و بوم است. یادآور رهایی از زیر بار استکبار، یادآور ایستادگی و مقاومت کشور است.

دفاع مقدس یعنی مردانی از جنس نور، با قلبی از نوع دریا، با چشمانی بصیر، با افکاری ناب، با قدمهایی همچون فولاد، با دستانی همچون دست ابراهیم نبی (بت شکن تاریخ) و شجاعت و شهامتی علوی؛ ایثاری بزرگ، جهادی به یاد ماندنی در نبردی مردانه، در قلب تاریخ آفریدند که همچون خورشیدی تابان، چراغ راه جویندگان حقیقت شد.

امروز آغاز هفته دفاع مقدس بود، اگر عرض ارادت به شهدا و رهبر انقلاب نمیکردم، فکر کنم بی انصافی محض بود و در عین حال، خلاف وظیفه و عرف انسانی بود.

امروز همان روزی بود که دشمن، به خاک سرزمین ما حمله کرد، آری آغازگر ما نبودیم و دشمن بود. رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی رحمت الله علیه بزرگمرد تاریخ ایران، مردی اهل تدبیر و جانشین رسول الله بود.

صحنه های جنگ احد، خیبر، بدر و … را با جوانان غیوری از شیعیان امیرالمومنین علی علیه السلام تداعی نمود. تا به دشمن اثبات کند که پرچم ناب محمدی (صلی الله علیه و آله و سلم) تا قیام قائم آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) استوار و سربلند خواهد ماند.

در زمان جنگ کودکی بیش نبودم، شاید نوباوه، خاطره ای یادم نیست، اما خاطره ها فراوان شنیدم، رزمندگان و ایثارگران را از نزدیک با چشمان خودم دیدم.

مادرم برایمان از جنگ و دلهره هایش میگوید. چون آن زمان پدرم و دایی هایم و خیلی دیگر از اقوام نزدیکم رزمنده بودند.

از مجروح شدن دایی ام، و از نگرانی و خوابهای پریشان خودش و مادرش میگوید.

از اینکه هر مادری فرزندش را با جان و دل بزرگ میکند، تمام سختی ها را به جان میخرد تا فرزندش احساس آسایش نماید، اما در آن زمان (جنگ) دیگر این مفهومی نداشت.

هر مادری از پاره ی تنش بخاطر حفظ دین و اسلام و کشورش میگذشت. حاضر بودند آنها شهید شوند اما ذره ای از خاک کشور به دست بیگانگان نیفتد.

پدرم از جنگ می گوید، از بیخوابی های مکرر، از شهید شدن همرزمی هایش، از جانباز شدن آنها.

از ناله های شبانه ی رزمندگان، نماز شب در دل امواج گلوله ها و خمپاره ها!

آری یاد ایام جنگ بخیر باد/ یاد رهبر و مقتدای شهدای اسلام امام حسین علیه السلام همواره شاد باد/ یاد امام خمینی رحمت الله علیه و شهدای اسلام، انقلاب، جنگ تحمیلی که آشکارا صورت گرفت، شهدای جنگ نرم، شهدای جنگ تهاجم فرهنگی، شهدای انرژی هسته ای و شهدایی که در جنگهایی که به چشم ما دیده نمی شود و شهید میشوند برادران ما، بخیر و گرامی باد.

?

✅ در این درباره چند #احتمال وجود دارد:

#احتمال_اول

افراد دیگری -غیر از شمر- که می‌خواستند نزدیک امام حسین(ع) شوند و او را به #شهادت برسانند، همین که امام به آنها نظری می‌افکند، تنشان می‌لرزید و شمشیر از #دستشان می‌افتاد؛

«اولین شخصی که با #شمشیر کشیده به سوی امام پیش تاخت، شبث بن ربعى بود. امام حسین(ع) به جانب او نظرى افکند. شبث را #رعده‌اى گرفت و لرزید و شمشیر از دستش افتاد و ‏گفت:

«معاذ اللّه که من خداى را #ملاقات کنم و ذمه من مشغول به خون حسین باشد».

? قندوزی ج 3، ص 82،

سنان بن أنس با #شماتت و با عصبانیت رو به شبث کرد و گفت: «مادر بر تو بگرید و قوم تو تباه گردد! چرا از #قتل او دست بازداشتى و روى برداشتی؟»

شبث گفت: «چون #چشم بگشود و مرا نظاره کرد، چشم‌هاى رسول خدا را دیدم. نیروى من برفت و اندامم بلرزید».
سنان گفت: «این شمشیر مرا ده که من از براى قتل او #شایسته‌‌تر از تو هستم»

اما او هم با نگاه اباعبدالله #منصرف شد.

شمر او را سرزنش کرد و گفت: «چرا بگریختى؟»

سنان گفت: «چون چشم به سوى من بگشود، #شجاعت پدر او یادم آمد. پس گریختم».
خولى بن یزید اصبحى، تصمیم گرفت که سر مبارک امام(ع) را از تن دور کند. وى نیز چند قدمى برداشت و رعدتى او را گرفت و فرار کرد.

شمر گفت: «چه مردم #ترسویی هستید! هیچ‌کس سزاوارتر از من نیست در قتل او». سپس شمشیر گرفت و بر سینه حسین(ع) نشست…

? ینابیع ج3 ص 82 – 83.

✅ شاید با توجه به این جریانات، برای این‌که شمر ملعون به #عاقبت این افراد دچار نشود، سر امام حسین(ع) را از پشت برید تا چشم او به #چشم امام حسین(ع) نیفتد.

#احتمال_دوم

✅ علامه مجلسی می‌نویسد: در بعضى از کتاب‌های معتبر از طبری و او از طاوس یمانى نقل کرده است: «…پیامبر اسلام(ص) پیشانی و #گلوى امام حسین(ع) را زیاد می‌بوسید»

? بحار الانوار، ج 44، ص 187 – 188،

این مطلب در کتاب «معدن البکاء فی مقتل سید الشهداء» نیز آمده است.

به هر حال، با فرض پذیرش این نقل؛ چون گلوی امام حسین(ع) مکان بوسه پیامبر اسلام(ص) بوده، شمر سر امام حسین(ع) را از پشت برید.

? ج 21، ص 220 – 221،

تو مقصدی و من،

گم‌کرده‌راهی که در پیچ‌و‌تاب جاده ی سخت زندگی،

راه به جایی نمی‌بَرَد اگر،

در جای‌جای راه،

نشان‌های هدایت را برای راهنمایی‌اش عَلَم نکنی.

گذار بر ظلمات است.

خضرِ راهی نیست!

مگر که لطف و مهربانیِ تو،

دست‌گیرم باشد.

هنگامی که پیامبر(ص) شهادت حسین(ع) و سایر مصیبت های او را به دختر خود، خبر داد; فاطمه(س) سخت گریه نمود و عرض کرد:
“پدرجان! این گرفتاری چه زمانی رخ می دهد؟”
رسول خدا فرمود:
“زمانی که من و تو و علی در دنیا نباشیم.”
آن گاه گریه ی فاطمه شدیدتر شد. عرض کرد:
“چه کسی بر حسینم گریه می کند و به عزاداری او قیام می نماید؟”
پیامبر فرمود:
“فاطمه! زنان امتم بر زنان اهل بیتم و مردان بر مردان گریه می کنند و در هرسال، عزاداری او را تجدید می کنند.
روز قیامت که فرا رسد، تو برای زنان شفاعت میکنی و من برای مردان، و هر که بر گرفتاری حسین گریه کند، دست او را می گیریم و داخل بهشت میکنیم….
فاطمه جان! تمام دیده ها روز قیامت گریان است، مگر چشمی که بر مصیبت حسین گریه کند! آن چشم برای رسیدن به نعمت های بهشت خندان است!

? بحارالانوار، ج44، ص292