تو مقصدی و من،

گم‌کرده‌راهی که در پیچ‌و‌تاب جاده ی سخت زندگی،

راه به جایی نمی‌بَرَد اگر،

در جای‌جای راه،

نشان‌های هدایت را برای راهنمایی‌اش عَلَم نکنی.

گذار بر ظلمات است.

خضرِ راهی نیست!

مگر که لطف و مهربانیِ تو،

دست‌گیرم باشد.