1. مؤمن واقعى كسى است كه نه تنها به مجلس لغو نمى‏رود و به سخن لغو گوش نمى‏دهد، بلكه اگر كلام

بيهوده‏اى هم شنيد، عكس‏العمل نشان مى‏دهد. «و اذا سمعوا اللغو اعرضوا عنه»

2. يكى از نمونه‏هاى صبر، بى‏اعتنايى به لغو و اعراض از آن است. «صبروا - اعرضوا عنه»

3. اعراض از لغو در گفتن، شنيدن، ديدن و معاشرت، كمالى است كه در همه‏ى اديان الهى از آن ستايش شده

است. «سمعوا اللغو اعرضوا عنه» (آيه فوق در توصيف گروهى از اهل‏كتاب است.)

4. از شيوه‏هاى عمومى وساده‏ى نهى از منكر، اعراض از منكر است. «سمعوا… اعرضوا عنه» (لغو را با لغو پاسخ

نگوييم.)

5. انسان در برابر آنچه مى‏شنود، مسئول است. «سمعوا… اعرضوا»

6. قاطعيّت، صلابت و عدم سازش، نشانگر ايمان راسخ است. «لنا اعمالنا و لكم اعمالكم»

7. سود و زيان عمل هركس به خود او برمى‏گردد. «لنا اعمالنا و لكم اعمالكم»

8. اعراض، بايد كريمانه باشد. «اعرضوا… سلام عليكم»

9. اعراض بايد همراه هشدار به اهل لغو باشد. «اعرضوا… لانبتغى الجاهلين»

10. لغو، ميوه‏ى جهل و بيهوده‏گو، جاهل است. «لانبتغى الجاهلين»