در عزاداری‌های بیت رهبری به مناسب عاشورا و فاطمیه، رسم معروفی دارند جوانانی که زودتر به حسینیه می‌روند! همین که نماز و دعا تمام می‌شود، این شعار را خطاب به رهبر انقلاب، سر دست می‌گیرند که «ای پسر فاطمه! منتظر تو هستیم» و آن‌قدر هم گرم و گیرا و بلندبالا که هیچ بعید نمی‌دانم فریادِ از سر شور و شعور جماعت، حتی به گوش حضرت آقا هم برسد؛ ولو آن‌که آن دقایق، نه در محوطه‌های اداری بیت، که در خانه‌ی‌شان باشند که خب! کمکی آن‌ورتر است! و حالا خودت حساب کن وقتی سید و سالار انقلاب، وارد حسینیه می‌شوند، چه غوغایی، چه قیامتی، چه شور و حالی و چه عشقی برپا می‌شود! و اما، چون خودم از ادامه‌ی نوشته و جهت متن، باخبرم، از هم‌الان چشمم گرم شده! الغرض! فاطمه‌ی زهرا سلام‌الله علیها را پسر دیگری هم هست که مولای مولای ما و آقای آقای ما و سید و سالارِ سید و سالار ما و امامِ امام ما و فرمانده‌ی فرمانده‌ی ما و زعیم و مقتدای زعیم و مقتدای ماست… آری! «حضرت مهدی» را می‌گویم که علی‌رغم میل بدخواهان، هم‌چنان هدایت می‌کنند انقلاب ما را و رهبر انقلاب ما را! که حتی از پشت متراکم‌ترین ابرها هم، باز خورشید، هم نور دارد و هم گرما! مکرر شده شگفت‌زده بشوم از این همه صبر و‌ بصر و‌ آرامش و امید و ایمان و یقین رهبر مقتدر، حکیم و البته مظلوم انقلاب اما همین که به یاد آورده‌ام؛ دست‌گیر و مددرسان «این پسر فاطمه»، «آن پسر فاطمه» است که اصلا و اساسا «منجی عالم بشریت» است، بر خودم نهیب زدم که چه جای تعجب است؟! اگر زمان خمینی توانستیم از اروند رد شویم و اگر زمان خامنه‌ای توانسته‌ایم از میان این همه نامردی‌ها و تجمیع فتنه‌ها و فرقه‌ها، جز برای این نبوده و نیست که امام زمان عجل‌الله، فاطمیون را و پیروان خط سرخ فاطمه را هرگز تنها نمی‌گذارند! بله که «صاحب‌الزمان» هم هوای «روح‌الله» را داشتند و هم هوای «سیدعلی» را دارند! و الا قاسم سلیمانیِ کربلای 5 کی و کجا می‌توانست به این معنی و این‌چنین فاتحانه، قدم در وادی نینوا بگذارد؟! و همین است راز اشک‌های زلال «حضرت ماه» هنگام نجوا با سید و مولای خودشان! گفت: «ای سید ما! ای مولای ما…»! چه نوشتم اول متن؟! الا آن‌که؛ «ای پسر فاطمه! منتظر تو هستیم»؟! باوری هست مرا! هروقت حضرت آقا این شعار را می‌شنوند، خودشان نیز، با دلی البته مشتاق‌تر و سینه‌ای صدالبته پرسوزتر، نجوا می‌کنند که ای پسر فاطمه! منتظر تو هستیم…