آیت‌الله بهجت(ره) فرمودند:
ای انسان زمان مرگت پریشان نباش و به جسم با ارزش خود اهتمامی نداشته باش !
چرا که مسلمین کارهای لازم را می‌کنند!
لباس‌هایت را از تنت درمی‌آورند، غسلت می‌دهند، کفنت می‌کنند، از خانه‌ات بیرونت می‌کنند و تو را به خانه‌ی جدیدت (قبر) می‌برند!
خیلی‌ها برای تشییع جنازه‌ات کارهایشان را تعطیل کرده و حاضر می‌شوند!
از وسایل شخصی‌ات خلاصی انجام می‌گیرد!
کلیدهایت، کتاب‌هایت، کیف و کفش‌هایت، لباس‌هایت و اگر خانواده‌ات توفیق یابند شاید آنها را صدقه کنند!
مطمئن باش مردم و دنیا بر تو حسرتی نمی‌خورند!
تجارت و اقتصاد، استمرار می‌یابد!
شغل و وظیفه‌ی تو به دیگری واگذار می‌گردد!
اموال و دارایی‌هایت تقسیم می‌شود و ورثه آنها را تصاحب می‌کنند!
در حالی که تو از “ریز ریز” حساب گرفته می‌شوی!
اولین چیزی که از تو ساقط می‌شود اسمت است لذا وقتی می‌میری می‌گویند : “جناره”
تو را به نامت صدا نمی‌زنند!
وقتی می‌خواهند بر تو نماز بخوانند می‌گویند: جنازه کجاست؟
تو را به نامت صدا نمی‌زنند! و زمانی که می‌خواهند تو ‌را دفن کنند می‌گویند : میت را نزدیک کنید!
پس بعد از مرگ اسم تو می‌شود میّت یا جنازه!
پس مواظب باش چهره، اموال، نسب و قبیله و پست و مقامت تو را نفریبد!
چه‌قدر این دنیا بی‌ارزش است و آن‌چه در پیش رو داریم چه‌قدر عظیم می‌باشد!
بعد از وفاتت ۳ نوع اندوه بر تو خواهد بود!
۱_ کسانی که شناخت سطحی از تو دارند می‌گویند: بیچاره!
۲_ دوستانت چند ساعت و یا نهایتاً چند روز برایت اندوهگین می‌شوند و سپس به شوخی و خنده‌های خود می‌پردازند!
۳_ عمیق‌ترین اندوه و غم داخل خانه خواهد بود!
خانواده‌ات یک هفته، دو هفته، یک ماه، دو ماه و یا نهایتاً یک سال غمگین می‌شوند و سپس تو را در بایگانی خاطرات قرار می‌دهند!
و این‌چنین داستان تو در بین مردم تمام می‌شود و داستان حقیقی تو شروع می‌شود! ” آخرت”
جمال، مال، سلامتی، فرزندان و … از تو زائل شد!
از خانه و کاشانه‌ و همسرت جدا شدی! و زندگی واقعی شروع شد!
و سؤال این است!
برای قبر و آخرتت چه آماده نموده‌ای؟
این حقیقتی است که جای تأمل دارد!
پس بر فرائض، نوافل، صدقه‌ی پنهانی، عمل صالح، نماز و تهجد و…. حریص باش! نه بر مال و مقام دنیا تا شاید نجات یابی!
اگر به وسیله‌ی این متن برای یادآوری مردم همکاری نمودی، ان‌شاالله اثر این یادآوری را روز قیامت، در میزان حسنات خود خواهی یافت!
وَ ذَكِّرْ فَاِن الذِّكرى تَنْفَعُ المُؤمنين!
و پیوسته پند و تذکر بده، زیرا که بی گمان پند (و تذکر) مؤمنان را سود میبخشد “.
چرا میّت اگر به عقب برگشت داده شود صدقه را اختیار می‌کند؟!
چنانچه طبق آیه‌ی ۱۰ سوره‌ی منافقون میت بعد از مرگ از خدا سوال می‌کند:!
رَبِّ لَوْلا اَخَّرْتَني اِلى اَجَلٍ قَريبٍ؛ فَاَصَّدَّقَ وَ اَکُنْ مِّنَ الصّالحین!
پروردگارا، چرا مرگ مرا مدت كمى به تاخير نینداختی، تا (در راه تو) صدقه بدهم و از صالحان و نیک نامان باشم؟!
علما فرمودند: صدقه را ذكر ننمود مگر به خاطر اثرات عظيم صدقه كه بعد از موتش مشاهده می‌نمايد!
پس زیاد صدقه دهید چرا که مؤمن در روز محشر‌، زیر سایه‌ی صدقه‌ی خود خواهد بود!