واقعه‌ی_حَرّه - از جنایات برجسته‌ی یزید●■

■در روز بیست ‌و‌ هفتم ماه ذی‌الحجّه در سال 63 هجری ‌قمری، یعنی دو سال بعد از واقعه‌ی عاشورا، واقعه‌ی حَرّه رخ داد.

■بعد از واقعه‌ی عاشورا مردم مدینه مجتمع شدند؛ با رهبری عبد‌الله‌ بن ‌حنظله، فرماندار اعزامی از شام را بیرون کردند و خودشان شهر را در اختیار گرفتند.

■یزید وقتی این قضیه را دید، برای سرکوب قیام و شورش مردم مدینه سپاهی را به فرماندهی مسلم ‌بن ‌عُقبه به این شهر اعزام کرد و مسلم ‌بن عقبه براثر خیانت گروهی که مورد ترحّم مردم مدینه قرار گرفته بودند، توانست به شهر مدینه نفوذ کند.

■در واقعه‌ی حرّه جنایتی رخ داد که تاریخ از آن شرمسار است. چه جوی خونی در مدینه به راه افتاد! چه کشتارهای وحشتناکی! چه مادرانی که فرزندان شیرخوارشان در‌ حالی ‌که از سینه‌ی آنها شیر می‌نوشیدند، در بغل مادرها سرشان بریده و قطع شد! چه فجایعی رخ داد!

■مورّخین سنّی و شیعه هر دو نوشته‌اند از کشته‌های مردم مدینه جوی خونی در داخل مسجد پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم جاری بود.

■سپس یزید برای سه روز یا یک هفته، تمام زنان و دختران شهر مدینه را بر سربازان اعزامی خود حلال کرد. چه فجایعی رخ داد! و تا سال‌های بعد چه فرزندان نامشروعی در مدینه متولّد شدند!

■واقعه‌ی حَرّه حادثه‌ای است که به‌منزله‌ی یکی از جنایات برجسته‌ی یزید در دوران حکومتش ثبت شده است؛ یزیدی که یکبار پسر پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم را در کربلا آن‌گونه به شهادت می‌رساند؛ بار دیگر مردم مدینه، شهر پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم را این‌ گونه قتل ‌عام می‌کند و بار سوم خانه‌ی خدا را مورد هجوم قرار می‌دهد؛ با منجنیق آتش بر آن می‌ریزد و خانه‌ی خدا را به آتش می‌کشد.

■در دوره‌ی کوتاهِ نزدیک به سه سال حکومت یزید چه فجایع وحشتناکی که رخ نداد!

■اینها همه میوی انحرافی بود که بعد از رحلت رسول‌الله صلّی الله علیه و آله و سلّم از خطّ ولایت و امامت واقع شد؛ واقعه‌ی حَرّه استمرار کودتای سقیفه است.

■یک ‌بار این تعبیر را خدمتتان به کار برده‌ام که شاید بازتاب سکوت مردم مدینه در برابر ظلمی که بعد از رحلت رسول‌الله صلّی الله علیه و آله و سلّم به امیرالمؤمنین علیه السّلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها‌‌ شد، قتل‌عام، کشتار و فجایعی بود که بر سر این مردم آمد.

■آن سکوت، تماشاگر بودن، همکار بودن و تأیید کردن مظالمی که بعد از رحلت رسول ‌الله صلّی الله علیه و اله و سلّم بر خاندان ایشان شد، نمی‌توانست بدون تبعات باشد، و واقعه‌ی حَرّه یکی از تبعات آن برای این مردم بود.

■بدانیم اگر زمانی تماشاچی صحنه‌ی ظلم بودیم و سکوت ما مؤیّد آن ظلم شد، در همین دنیا پیامدهایی خواهد داشت؛ چون وقتی کسی سکوت می‌کند، عملاً آن ظلم را تأیید کرده است.

■در زیارت عاشورا در کنار جنایتکاران واقعه‌ی عاشورا از کسانی نام می‌بریم و آنها را نفرین می‌کنیم که با سکوتشان این جرأت را به دستگاه خلافت یزید ‌بن‌ معاویه بخشیدند که چنان جنایتی را به بار بیاورد:

■«لَعَنَ اللهُ الْمُمَهِّدِینَ لَهُمْ بِالتَّمْکِینِ مِنْ قِتالِکُمْ»

■نفرین بر کسانی‌که با تمکین، سکوت و پذیرش این کشتار و جنایتی که در کربلا شد، زمینه را آماده کردند.

■اعتراض نکردن، بر نیاشوبیدن و به مبارزه‌ی با ظلم نپرداختن پیامدهایی در همین دنیا دارد؛ چه رسد به آنچه که در آخرت متوجّه شخص خواهد شد….