هر كجا بوى خـــــــــــــــــــــدا مى آيد

هر كجا بوى خـــــــــــــــــــــدا مى آيد                        خلق بين بى سر و پا مى آيد


زانك جان ها همه تشنه ست                                به وى تشنه را بانگ ســــقا مى آيد

 

شـــــــيرخوار كرمـــــــند و نگـــــــران                         تا كه مــــــــادر ز كجا مى آيد


در فراقــــــــند و هـــــمه منـــــتظرند                        كز كجا وصــــــل و لقا مى آيد


از مســـــــلمان و جــــــهود و ترســا                       هر سحر بانــــگ دعــا مى آيد


خــــنك آن هوش كه در گوش دلــش                      ز آســـمان بانگ صــلا مى آيد


گـــــــوش خـــــود را ز جفا پاك كنـيد                       زانك بانـــگى ز سمــــا مى آيد


گـــــوش آلوده ننوشــــد آن بانــــــگ                     هر سزايى به ســـــزا مى آيد


چشـــــم آلوده مكـــن از خد و خــال                     كـــان شهنشـــــاه بقا مى آيد


ور شد آلوده به اشكش مى شــوى                    زانـك از آن اشـــك دوا مــى آيد


كاروان شكر از مصـــــر رســـــــــــيد                     شـــــرفه گــــــام و درا مـى آيد


هين خمــــــــــش كز پى باقى غزل                     شــــــــاه گوينــــده مـا مى آيد

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.