امام ضمن حفظ آراستگى خود در خانه، بر آراسته بودن مرد در خانه تاكيد مى نمود(1) و به آنان كه داراي امكانات هستند لازم مى‏شمرد تا خانواده خود را در رفاه و آسايش قرار دهند(2) و مى‏فرمود:
شايسته است كه مرد بر خانواده‏اش از جهت مالي توجه بيشتر نمايد تا آرزوي مرگ او را نكنند.
ايشان بر فراخى منزل تاكيد مى‏كرد و مى‏فرمود: زندگى دنيا و لذت آن در بزرگى منزل و دوستان زياد است

امام بر خوش اخلاقى و نيك رفتارى با خانواده توصيه مى‏فرمود:
«أَقْرَبُكُمْ مِنِّى مَجْلِساً يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَحْسَنُكُمْ خُلُقاً وَ خَيْرُكُمْ لِأَهْلِهِ يعنى: در قيامت كسى به من نزديكتر است كه در دنيا خوش‏اخلاق‏تر و نسبت به خانواده‏ى خود نيكوكارتر باشد».

1) بحارالانوار، ج‏73، ص 100.
2) وسايل الشيعه، ج‏15، ص 249، چاپ اسلاميه .