موضوع: "نکات ناب وجالب"

با کدام آبرو، روز شمارش باشیم؟

شعری که ایت الله بهجت(ره) در اواخر عمرشان زمزمه میکردند….

با کدام آبرو، روز شمارش باشیم؟
عصرها منتظر صبح بهارش باشیم؟

سال ها منتظر سیصد و اندی مرد است
آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم…

گیرم امروز به ما اذن ملاقاتی داد
مرکبی نیست که راهی دیارش باشیم

سال ها در پی کار دل ما افتاده
یادمان رفت کمی در پی کارش باشیم

ما چرا؟ خوبترین ها به فدای قدمش
حیف او نیست که ما میثم دارش باشیم؟

اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم…

اللهم عجل لمولانا الغریب الفرج

نه دل دارم نه با دل کار دارم

نه دل دارم نه با دل کار دارم

که در دل غصه ی دلدار دارم

به لب‌هایم هزاران بار آه و

به چشمم حسرت دیدار دارم

نه ماهی دارم و نه آفتابی

همیشه آسمانی تار دارم

میاید می رود هر روز بی او

دل خونی از این تکرار دارم

کلافی از نداری ها به دستم

عزیزی را سر بازار دارم

هرآنکس که نمی داند بداند

که هستم را ز دست یار دارم

شب جمعه ست و امشب کربلایم

شب جمعه ست و غم بسیار دارم

لبان تشنه هرشب روضه ای را

به یادش لحظه افطار دارم

 اللهم عجل لمولانا الغریب الفرج

تا کی همه اوصاف جمال تو شنیدن

بسم الله النور

تا کی همه اوصاف جمال تو شنیدن

درکوی تو سرگشته و روی تو ندیدن

گو بهتر از این چیست تجارت به دو عالم

سرمایه ی خود دادن و مهر تو خریدن

چون اهل دلی هیچ ندیدیم به عالم

گو چاره چه چیزست جز از خلق رمیدن

شد مرغ  دل آسوده که در دام تو افتاد

دیگر نکند میل از این دام رهیدن

شد دایره ی کان و مکانم قفس جان

یا رب مددی کز قفسم باز پریدن

مارا همه شب تا به سحر فکر محال است

آن فکر چه باشد به وصال تو رسیدن

یا للعجب از من که نگارم به کنارم

اندر طلبش باز به هرسوی دویدن

هرحکم که فرمان دهیم هست تحمّل

حکمی که تحمّل نتوان هجرکشیدن

اللهم عجل لمولانا الغریب الفرج

باسمک اللهم و بحمدک

باسمک اللهم و بحمدک

خدا مرا ز غم عشق تو جدا نکند
مرا جدا ز غم عشق تو خدا نکند

گرانبهاست غم عشق یوسف زهرا
خدا به هر دل ناقابلی عطا نکند

چه می شود به گدا وعده وصال دهی
اگر چه وعده خوبان گهی وفا نکند

دعا برای فرج، خود ز ما طلب کردی
چرا حبیب به محبوب خود دعا نکند؟

منم گدای تو و دست من به دامانت
کریم رد ز در خانه اش، گدا نکن

اللهم عجل لمولانا المظلوم الفرج

۷ گیاهی که نباید هرگز ریشه و ساقه آن را بخورید

۷ گیاهی که نباید هرگز ریشه و ساقه آن را بخورید

خوردن محصولاتی که از ریشه تا ساقه یک گیاه به دست می‌آید، یک روش عالی برای کاهش ضایعات است. با این همه، قسمت‌های خوردنی و خوشمزه برخی از گیاهان همچون برگ‌های چغندر قرمز نادیده گرفته می‌شوند زیرا افراد هرگز به فکر خوردن آن نمی‌افتند. اما قبل از اینکه بخواهید ریشه، ساقه و دانه‌های گیاهان را در آشپزخانه خود نگهداری کنید، باید در مورد آن‌ها اطلاعات مناسبی کسب کنید. برخی از قسمت‌های گیاهان خوردنی نیستند و باید از مصرف آن اجتناب کنید. در این مقاله قصد داریم ۷ گیاهی را معرفی کنیم که مصرف ریشه تا ساقه آن به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

ساقه و جوانه سیب زمینی:

سیب زمینی متعلق به خانواده بادنجانیان است که همه آن‌ها حاوی ترکیبات سمی به نام سولانین هستند. در حقیقت، پادشاه معروف اسکاتلند به نام مکبوث ازشابیزک یا همان بلادونا( متعلق به همین خانواده) برای کشتن دشمنان دانمارکی استفاده کرده است. در سیب زمینی، سولانین عمدتا در ساقه و جوانه‌های آن یافت می‌شود. بنابراین باید قبل از پختن آن، این قسمت‌ها را برش دهید. سولانین، بیشتر در سیب زمینی‌های سبز دیده می‌شود.

برگ‌های گوجه فرنگی:

گوجه فرنگی متعلق به شاخه دیگری از خانواده بادنجانیان است. گوجه فرنگی در اروپا به مدت بیش از ۲۰۰ سال مورد استفاده قرار نمی‌گرفت. برگ‌های آن حاوی مقادیر اندکی از سولانین و توماتین است که اگر زیاد مصرف گردد می‌تواند باعث شکم درد شود.

دانه‌های سیب:

همانطور که ممکن است شنیده باشید، دانه‌های سیب حاوی سیانور سمی است. به طور خاص، این دانه‌ها حاوی آمیگدالین هستند. آمیگدالین ماده‌ای است که به هنگام برخورد با آنزیم‌های گوارشی در روده، سیانور سمی آزاد می‌کند. قسمت خارجی و سخت دانه‌های سیب، معمولا از بروز این عمل جلوگیری می‌کند مگر اینکه به هنگام خوردن آن را بجوید. با جویدن ۲۰۰ عدد دانه‌ی سیب، سیانور به دوز کشنده خود می‌رسد. بهتر است این دانه‌ها را دور بیندازید زیرا طعم خوبی ندارد و مصرف آن ممکن است خطرناک باشد.

میوه مارچوبه:

اگر تا به حال مارچوبه را پرورش داده باشید، حتما می‌دانید که گیاه ماده آن نوعی میوه قرمز رنگ توتی شکل تولید می‌کند. نباید این میوه‌ها را لمس کنید. این میوه‌ها باعث کشته شدن انسان نمی‌شود اما می‌تواند باعث ایجاد بیماری شدید شود زیرا در آن ساپوژنین وجود دارد. ساپوژنین نوعی از ترکیبات است که سمیت خفیفی دارد.اگر این میوه‌ها را بخورید ممکن است استفراغ و اسهال داشته باشید.

 

برگ‌های روبارب(از سرده ریواس):

ساقه‌های این گیاه می‌تواند به همراه توت فرنگی شیرین یک پای تابستانی خوشمزه باشد اما برگ‌های آن خوردنی نیست. برگ‌های روبارب حاوی اگزالیک اسید و گلیکوزیدهای آنتراکینون است که به هنگام قورت دادن برای انسان سمی هستند. نشانه‌های مسمومیت از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به مقدار مصرف بستگی دارد اما برخی از نشانه‌ها شامل استفراغ ، درد شکمی و تشنج است.

برگ و گل بادمجان:

بادمجان عضو دیگری از خانواده بادنجانیان است. برخی از اوقات افراد فکر می‌کنند که مصرف بادمجان خام می‌تواند سمی باشد ولی چنین نیست. با اینحال، برگ‌ و گل‌های آن به احتمال زیاد باعث بیماری شما خواهد شد زیرا سولانین سمی بیشتری در این قسمت‌ها یافت می‌شود.

درخت آقطی:

تقریبا همه قسمت‌های درخت آقطی برای انسان و حیوانات سمی است. ریشه، برگ، شاخه‌ها و پوست آن سمیت بیشتری دارد. تمامی قسمت‌های آن حاوی ترکیباتی است که می‌تواند اسید هیدروسیانیک تولید کند که سیانور سمی آزاد می‌کند. شما باید از مصرف این درخت خودداری کنید. مصرف انواع مختلف توت‌های نپخته نیز می‌تواند باعث ایجاد تهوع و استفراغ شود. بنابراین باید مراقب باشید و به جای تجربه کردن از دستورهای پخت صحیح استفاده کنید تا دچار مشکل نشوید.