در تشبيه همسر به لباس، نكات و لطايف بسيارى نهفته است، از جمله:

* بايد لباس در طرح و رنگ و جنس، مناسب انسان باشد، همسر نيز بايد هم‏كفو انسان و متناسب با فكر و

شخصيّت انسان باشد.

* لباس مايه‏ى زينت و آرامش است، همسر و فرزند نيز مايه‏ى زينت و آرامش خانواده‏اند.

* لباس عيوب انسان را مى‏پوشاند، هريك از زن و مرد نيز بايد عيوب و نارسايى‏هاى يكديگر را بپوشانند.

* لباس انسان را از خطر سرما و گرما حفظ مى‏كند، وجود همسر نيز كانون خانواده را از آسيب‏ها حفظ و آن را گرم

و زندگى را از سردى مى‏رهاند.

* لباس حريم انسان است و دورى از لباس، مايه‏ى رسوايى، دورى از ازدواج و همسر نيز سبب انحراف و رسوايى

انسان مى‏گردد.

* در هواى سرد لباس ضخيم و در هواى گرم لباس نازك استفاده مى‏شود، هر يك از دو همسر نيز بايد اخلاق و

رفتار خود را متناسب با نياز روحى طرف مقابل تنظيم كند؛ اگر مرد عصبانى است، زن با لطافت با او برخورد كند و

اگر زن خسته است، مرد با او مدارا كند.

* انسان بايد لباس خود را از آلودگى حفظ كند، هر يك از دو همسر نيز بايد ديگرى را از آلوده شدن به گناه حفظ

نمايد.