شخصی که مبتلا به بیماری خودبزرگ بینی است برای کسی فضیلت و برتری نمی شناسد و فضیلت های دیگران را کوچک می شمارد و متقابلًا عمل خود را بزرگ می پندارد. امام صادق علیه السلام در این خصوص فرمود:

«مَنْ لایعْرِفُ لِاحَدٍ الْفَضْلَ فَهُوَ الْمُعْجِبُ»[1]؛

کسی که برای احدی فضیلت و امتیازی نمی شناسد. خود پسند محسوب می شود.

آدم خود پسند با دیگران مشورت نمی کند از مردم تشکر نمی کند و انتقاد پذیر نیست.