مدرسه علمیه زینبیه ایوان

❤️امام_حسین(ع) و مقام_معلم ?

? شخصی به نام عبدالرحمان، مدتی آموزگار کودکان و نوجوانان بود. یکی از فرزندان امام حسین علیه السلام نیز به مکتب او می رفت.

? معلم، آیه شریفه«اَلْحَمْدُ للّه رَبّ العالَمینَ» را به کودک آموخت.

امام حسین(ع) به دلیل این کار نیک، هزار دینار طلا همراه با پارچه هایی گران قیمت و مرواریدهایی بسیار به معلم او هدیه داد.
? شخصی از امام پرسید: آیا آن همه پاداش به معلم رواست؟
حضرت در پاسخ فرمود: آنچه به او دادم، چگونه برابری می کندبا ارزشِ آنچه او به پسرم جمله الحمد الله رب العالمین آموخت.

✅ پیامبر اعظم(ص) نیز در این باره فرمود: «وقتی معلم «بسم الله الرحمن الرحیم» را به کودکی بیاموزد خداوند برای او و آن کودک و پدر ومادر کودک، برائت از آتش را می نویسد.»

منبع:کتاب داستان دوستان

ساعت 30 دقیقه بامداد 10 اردیبهشت 1361 عملیات بیت‌المقدس با قرائت رمز عملیات “بسم الله الرحمن الرحیم، بسم الله القاسم الجبارین، یا علی ابن ابی طالب” از سوی فرماندهی آغاز شد. شهید آیت‌ الله صدوقی و مرحوم آیت‌ الله مشکینی در کنار فرماندهان سپاه و ارتش در قرارگاه کربلا حضور داشتند.

این عملیات با رمز “یا علی ابن ابی‌طالب (ع)» در محور اهواز - خرمشهر - دشت آزادگان، به صورت گسترده در 3 خرداد 1361 به فرماندهی مشترک انجام شد.

 انهدام نیروی‌های عراقی، حداقل بیش از دو لشکر، بازپس گیری حدود 5400 کیلومتر مربع از خاک ایران از جمله شهرهای خرمشهر، هویزه و پادگان حمید، خارج کردن شهرهای اهواز، حمیدیه و سوسنگرد از برد توپخانه عراق، تامین مرز بین‌المللی (حدفاصل پاسگاه طلائیه تا شلمچه)، آزادسازی جاده اهواز – خرمشهر و خارج شدن جاده اهواز – آبادان از برد توپخانه عراق مهمترین اهداف این عملیات بود.

منطقه عمومی عملیات بیت‌ المقدس در میان چهار مانع طبیعی محصور است، که از شمال به رودخانه کرخه کور، از جنوب به رودخانه اروند، از شرق به رودخانه کارون و از غرب به هور الهویزه منتهی می‌ شود.

تا قبل از آغاز عملیات بیت‌ المقدس، استعداد نیروهای عراقی به ترتیب لشکر 6 زرهی از جنوب رودخانه کرخه تا هویزه، لشکر 5 مکانیزه از غرب اهواز تا روستای سید عبود، لشکر 11 پیاده از سید عبود تا خرمشهر – تیپ‌های 22، 48، 44 مامور حفاظت از خرمشهر بودند، لشکر 3 زرهی در شمال خرمشهر بود.

در طراحی عملیات، تهاجم از طریق عبور از رودخانه کارون و پیشروی به سوی مرز بین‌المللی و سپس آزادسازی شهر خرمشهر مد نظر قرار گرفته و چنین استدلال می‌شود که حمله به جناح عراق، که عمدتا به سمت شمال آرایش گرفته بود، عامل موفقیت عملیات است، همچنین، شکستن خطوط اولیه عراق و عبور از رودخانه و گرفتن سرپل در غرب کارون تا جاده آسفالته اهواز – خرمشهر به عنوان اهداف مرحله اول و ادامه پیشروی به سمت مرز و تامین خرمشهر به عنوان اهداف مرحله دوم تعیین شدند.

۱۰ اردیبهشت روزی افتخارآمیز در تاریخ ایرانیان است. در ۲۲ تیرماه ۱۳۸۴، هیات دولت مصوبه ای را تایید کرد که به موجب آن دهم اردیبهشت هرسال ، “روز ملی خلیج فارس” نام گرفت .

دهم اردیبهشت در تاریخ ایران روز مهمی است. روزی که یادآور ازخودگذشتگی های ملت سرافراز ایران و فرار اشغال‌گران متجاوز پرتغالی بعد از ۱۱۷ سال تسلط جابرانه‌ بر سواحل جنوبی کشور (۲۱ آوریل ۱۶۲۲ میلادی) در پی رشادت‌های سپاه ایران به رهبری امیرالامرای فارس(امام قلی‌خان) می باشد. شاه عباس صفوی  در این روز در سال ۱۶۲۱ میلادی توانست هرمز را از چنگ پرتغالی ها درآورد، تا همیشه به خاطر این اقدامش از او به نیکی یاد شود.

اما این روز در سال‌های اخیر شرایط دیگری پیدا کرده است. وجه اهمیت تاریخی این روز تحت شعاع تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی و دولت قرار گرفته است. تصمیم که ۱۰اردیبهشت را به روز ملی خلیج فارس بدل کرده است.

خلیج تا ابد فارس سومین خلیج بزرگ جهان است که به خاطر موقعیت جغرافیایی خود در طول تاریخ همواره نامش بر سر زبان‌ها بوده است و مردم تمام جهان آن را با نام خلیج فارس یا دریای پارس می شناسند. قدیمی ترین اسناد موجود درباره خلیج فارس به کتاب های باقیمانده از یونان باستان بر می گردد.

یونانی ها و مورخانشان در این کتاب ها با نام “پرسیکوس سینوس” که به معنی “خلیج فارس” است از این آبراهه یاد می کنند و تکرار همین نام باعث می شود که بسیاری از نقشه های باقیمانده از اروپائیان قرن‌ها بعد نیز با همین نام از خلیج فارس یاد کنند.
بر اساس نوشته‌های مورخان یونانی مانند هرودت (۴۸۴ – ۴۲۵ ق.م) کتزیاس (۴۴۵ – ۳۸۰ ق.م)، گزنفون (۴۳۰ – ۳۵۲ ق.م) استرابن (۶۳ ق.م – ۲۴ م) که پیش از میلاد مسیح می‌زیسته‌اند؛ یونانیان نخستین ملتی هستند که به این دریا نام پرس و به سرزمین ایران پارسه، پرسای، پرس‌پولیس یعنی شهر یا مملکت پارسیان داده‌اند.

برشی کوتاه از کتاب پدر،عشق و پسر را بخوانیم باهم:
عجیب بود رابطه میان این پدر و پسر. من گمان نمی‌کنم در تمام عالم، میان یک پدر و پسر، این همه تعلق، این همه عشق، این همه انس و این همه ارادت حاکم باشد. من همیشه مبهوت این رابطه‌ام. گاهی احساس می‌کردم که رابطه‌ی حسین با علی‌اکبر فقط رابطه‌ی یک پدر و پسر نیست؛ رابطه‌ی دو انیس و همدل جدایی‌ناپذیر است. احساس می‌کردم رابطه‌ی علی‌اکبر با حسین، فقط رابطه‌ی یک پسر با پدر نیست؛ رابطه‌ی مأموم و امام است، رابطه‌ی مرید و مراد است، رابطه‌ی عاشق و معشوق است، رابطه‌ی محبّ و محبوب است.

این کتاب زیبا اثری از سیدمهدی شجاعی است.

کتاب «پدر، عشق و پسر» نوشته‌ی «سیدمهدی شجاعی» است. ناشر درباره‌ی کتاب آورده است: «فرازهایی از زندگی حضرت علی‌اکبر بن الحسین علیهم السلام به تصویر کشیده می‌شود. وقایع از زاویه‌ی اول شخص و از زبان اسب آن حضرت “عقاب” روایت می‌شود و مخاطب راوی در داستان، لیلی بنت ابی‌مرّه مادر گرامی حضرت علی‌اکبر (ع) است. فصول کتاب با عنوان “مجلس” نامگذاری شده و داستان متشکل از ده است که در هر مجلس، عقاب با زبانی عاطفی و دلنشین، صحنه‌ای از زندگی حضرت علی‌اکبر(ع) را روایت می‌کند و مجالس پایانی، به شهادت حضرتش در کربلا اختصاص دارد.» در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «عجیب بود رابطه این پدر و پسر. من گمان نمی‌کنم در تمام عالم، میان یک پدر و پسر، این همه عشق، این همه انس و این همه ارادت حاکم باشد. من همیشه مبهوت این رابطه‌ام. گاهی احساس می‌کردم که رابطه حسین با علی اکبر فقط یک رابطه پدر و پسر نیست. رابطه یک باغبان با زیباترین گل آفرینش است، رابطه عاشق و معشوق است. رابطه دو انیس و همدل جدایی ناپذیر است. احساس می‌کردم رابطه علی اکبر با حسین فقط رابطه یک پسر با پدر نیست. رابطه ماموم و امام است. رابطه مرید و مراد است. رابطه عاشق و معشوق است. رابطه محب و محبوب است و اکر کفر نبود می‌گفتم رابطه عابد و معبود است.» این کتاب را انتشارات «کتاب نیستان» منتشر کرده است.