ساعت 30 دقیقه بامداد 10 اردیبهشت 1361 عملیات بیت‌المقدس با قرائت رمز عملیات “بسم الله الرحمن الرحیم، بسم الله القاسم الجبارین، یا علی ابن ابی طالب” از سوی فرماندهی آغاز شد. شهید آیت‌ الله صدوقی و مرحوم آیت‌ الله مشکینی در کنار فرماندهان سپاه و ارتش در قرارگاه کربلا حضور داشتند.

این عملیات با رمز “یا علی ابن ابی‌طالب (ع)» در محور اهواز - خرمشهر - دشت آزادگان، به صورت گسترده در 3 خرداد 1361 به فرماندهی مشترک انجام شد.

 انهدام نیروی‌های عراقی، حداقل بیش از دو لشکر، بازپس گیری حدود 5400 کیلومتر مربع از خاک ایران از جمله شهرهای خرمشهر، هویزه و پادگان حمید، خارج کردن شهرهای اهواز، حمیدیه و سوسنگرد از برد توپخانه عراق، تامین مرز بین‌المللی (حدفاصل پاسگاه طلائیه تا شلمچه)، آزادسازی جاده اهواز – خرمشهر و خارج شدن جاده اهواز – آبادان از برد توپخانه عراق مهمترین اهداف این عملیات بود.

منطقه عمومی عملیات بیت‌ المقدس در میان چهار مانع طبیعی محصور است، که از شمال به رودخانه کرخه کور، از جنوب به رودخانه اروند، از شرق به رودخانه کارون و از غرب به هور الهویزه منتهی می‌ شود.

تا قبل از آغاز عملیات بیت‌ المقدس، استعداد نیروهای عراقی به ترتیب لشکر 6 زرهی از جنوب رودخانه کرخه تا هویزه، لشکر 5 مکانیزه از غرب اهواز تا روستای سید عبود، لشکر 11 پیاده از سید عبود تا خرمشهر – تیپ‌های 22، 48، 44 مامور حفاظت از خرمشهر بودند، لشکر 3 زرهی در شمال خرمشهر بود.

در طراحی عملیات، تهاجم از طریق عبور از رودخانه کارون و پیشروی به سوی مرز بین‌المللی و سپس آزادسازی شهر خرمشهر مد نظر قرار گرفته و چنین استدلال می‌شود که حمله به جناح عراق، که عمدتا به سمت شمال آرایش گرفته بود، عامل موفقیت عملیات است، همچنین، شکستن خطوط اولیه عراق و عبور از رودخانه و گرفتن سرپل در غرب کارون تا جاده آسفالته اهواز – خرمشهر به عنوان اهداف مرحله اول و ادامه پیشروی به سمت مرز و تامین خرمشهر به عنوان اهداف مرحله دوم تعیین شدند.