مدرسه علمیه زینبیه ایوان

«تنها»
«ماهی» که
«شهادت» ندارد، «شعبان» است
و
«تنها»
«ماهی» که
«تولّد» ندارد«محرّم» است
این یعنی
«حسین»(ع)
محور«شادی و غم» است

السلام علیک یااباعبدالله الحسین

انگار همین دیروز بود منتظر هلال ماه مبارک رجب بودیم
و همین چند لحظه پیش برای خلوت در خانه خدا در پوست خود نمی گنجیدیم

♦️و الان وقت وداع با ماه رجب ماه مهربانی است..

? خدا حافظ ماه رجب..ماه ریزش رحمت الهی ، ماه توبه و استغفار

? ای ماه بزر گ خدا..ای ماه رحمت ! تو با همه فرصتهای زیبایی که برای استغفار
و توبه در اختیارمان گذاشتی حالا وقت وداع باتو رسیده و چقدر دلم برای تو ، برای
مناجاتهای تو ، برای اعمال ام داوود ، برای مهربانی های تو تنگ می شود

? وداع با تو برایم خیلی سخت است اما شوق فرارسیدن
ماه شعبان این وداع را برایم آسان می کند .

? خدایا ! گرچه فرصتهای ناب رجب را از دست دادیم به ما توفیق
درک ماه شعبان را عطاکن..

? الهی! رجب گذشت و ما از خود نگذشتیم تو از ما بگذر !..
با رجب، وداع می‌کنیم ..

? با همه‌ی خوبی‌هایش و همه‌ی فرصت‌های بزرگی که از دعا
و مناجات و توبه و استغفار به رویمان گشود.

? سختی‌های وداع با این ماه بزرگ را شاید لذت حضور در ماه پیامبر، شعبان،
آسان سازد و اگر توشه‌ای در خور کسب نکردیم به امید شعبان، منتهای امل و
آرزویمان را درعمل به خواسته‌های محبوب و معبودمان به کار می‌گیریم..

♦️گرچه فرصت استثنایی رجب رفت اما لحظه‌های طلایی دیگر
در راه است؛‌آنها را دریابیم…

♦️خداحافظ ماه رجب؛ ای ماه ریزش رحمت پروردگار؛
ای ماه بزرگ خدا و ای ماه استغفار و روزه و ‌ ای ماه دعا و وصال..

? و سلام بر تو ای ماه شعبان،‌ ای ماه رسول رحمت،‌
ای ماه استغفار و روزه و ای ماه دعا و وصال..

♦️بسم‌الله الرحمن‌الرحیم
#دعا، وسیله‌ی مؤمن و ملجأ مضطر و رابطه‌ی انسان ضعیف و جاهل با منبع فیاض علم و قدرت است، و بشر بی‌رابطه‌ی روحی با خدا و بدون عرض نیاز به غنی بالذات، در عرصه‌ی زندگی سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قل ما یعبؤا بکم ربیّ لولا دعاؤکم».

♦️بهترین دعا آن است که از سرمعرفتی عاشقانه به خدا و بصیرتی عارفانه به نیازهای انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب پیامبر خدا (صلّی‌اللَّه‌علیه واله‌وسلّم) و اهل‌بیت طاهرین او - که اوعیه‌ی علم پیامبر(ص) و وراث حکمت و معرفت اویند - می‌توان جست. ما بحمداللَّه ذخیره‌یی بی‌پایان از ادعیه‌ی مأثوره‌ی از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) داریم که انس با آن، صفا و معرفت و کمال و محبت می‌بخشد و بشر را از آلایشها پاکیزه می‌سازد.

♦️مناجات مأثوره‌ی ماه شعبان - که روایت شده اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) بر آن مداومت داشتند - یکی از دعاهایی است که لحن عارفانه و زبان شیوای آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالی‌یی همراه است که نظیر آن را در زبانهای معمولی و محاورات عادی نمی‌توان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست.

♦️این مناجات، نمونه‌ی کاملی از تضرع و وصف حال برگزیده‌ترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبی است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوی عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا.

♦️مناجاتهای پانزده‌گانه که از امام زین‌العابدین حضرت علی‌بن‌الحسین (علیه‌السّلام) نقل شده، گذشته از خصوصیت بارز دعایی مأثور از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام)، این مزیت را داراست که به مناسبت حالات مختلف #مؤمن، مناجاتها را انشا فرموده است.

♦️خداوند به همه توفیق استفاضه و خودسازی به برکت این کلمات مبارک را عنایت فرماید. آمین.

? قالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله:

♦️ إنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا کَانَ أَوَّلُ یَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ أَمَرَ بِأَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَتُفَتَّحُ وَ یَأْمُرُ شَجَرَةَ طُوبَى فَتُطْلِعُ أَغْصَانُهَا عَلَى هَذِهِ الدُّنْیَا. ثُمَّ یُنَادِی مُنَادِی رَبِّنَا عَزَّ وَ جَلَّ: یَا عِبَادَ اللَّهِ، هَذِهِ أَغْصَانُ شَجَرَةِ طُوبَى، فَتَمَسَّکُوا بِهَا تَرْفَعْکُمْ إِلَى الْجَنَّةِ … وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً، إِنَّ الْمُتَعَلِّقِینَ بِأَغْصَانِ شَجَرَةِ طُوبَى تَرْفَعُهُمْ تِلْکَ الْأَغْصَانُ إِلَى الْجَنَّةِ.

? رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمودند:

♦️همانا وقتی روز اوّل ماه شعبان می شود، خداوند به درهای بهشت امر می کند که باز شوند، پس درهای بهشت باز شده وخداوند به درخت طوبی امر می کند، و درخت طوبی شاخه های خود را روی اهل این دنیا می اندازد.

♦️ آن گاه منادیِ پروردگار ندا می کند: ای بندگان خدا، این شاخه ها، شاخه های درخت طوبی است. به آنها در آویزید، که شما را به سوی بهشت می برند .

? بحارالأنوار ج97ص 61

 در یک شب سرد زمستانی، تاجر ثروتمندی به زیارت امام رضا (ع) مشرف شد. هر روز به حرم می آمد؛ اما دریغ از یک قطره اشک؛ دل سنگین بود و هیچ حالی نداشت. با خودش فکر کرد که دیگر فایده ای ندارد؛ برای همین، برای برگشت بلیط هواپیما گرفت. هنوز تا پرواز، چند ساعتی وقت داشت. در کوچه ای راه می رفت که دید پیرمردی بار سنگینی روی چرخ دستی اش گذاشته و آن را به سختی می برد. تاجر کمکش کرد و همزمان به او گفت: «مگر مجبوری این بار سنگین را حرکت بدهی؟» پیرمرد گفت: «ای آقا! دست روی دلم نگذار دختر دم بختی دارم که برای جهیزیه اش مانده ام. همسرم گفته است تا پول جهیزیه را تهیه نکرده ام به خانه برنگردم. من مجبورم بارهای سنگین را جابه جا کنم تا پول بیشتری در بیارم.»

تاجر ثروتمند، همراه پیرمرد رفت و بارش را در مقصد خالی کرد و بعد هم به خانه او رفت. وقتی در خانه پیرمرد رسید، فهمید که زندگی سختی دارند. یک چک به اندازه تمام پول جهیزیه و مقداری هم برای سرمایه به پیرمرد داد. وقتی از آن خانه بیرون می آمد خانواده پیرمرد با گریه او را بدرقه می کردند. پیرمرد گفت: من چیزی ندارم که برای تشکر به تو بدهم؛ فقط دعا می کنم که عاقبت به خیر شوید و از امام رضا (ع) هدیه ای دریافت کنی.تاجر برای زیارت وداع به حرم مطهر برگشت تا بعد از آخرین سلام، به فرودگاه برود. وقتی به حرم وارد شد، چشم هایش مثل چشمه جوشید و طعم زیارت با حال خوش و با معرفت را چشید.