مدرسه علمیه زینبیه ایوان

طلاب روزه­دار مدرسه علمیه زینبیه(س) ایوانغرب پا به پای ملت غیور و شهید پرور ایران اسلامی با حضور در راهپیمایی بزرگ روز قدس، انزجار خود را از دشمنان اسلام اعلام نموده و در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان برای بار دیگر به جهانیان اعلام نمودند هنوز حامی وفادار ولی فقیه زمانه­شان هستند و او را حتی لحظه­ای تنها نخواهند گذاشت. در ادامه معاون فرهنگی مدرسه ابراز داشت: طبق سخن امام خمینی(ره ) که «فلسطین پاره تن من است» مردم باید با حضور در راهپیمایی روز قدس برائت خود را از صهیونیست نشان داده و با هر گرایش و سلیقه­ای با اراده راسخ، خشم و نفرت خود را علیه تروریست نشان دهند.

ایشان در ادامه بیان کرد: راهپیمایی روز قدس اثبات این است که تحریم و تروریست ملت را از آرمان­هایش نه تنها به عقب بر نمی­گرداند بلکه ملت را منسجم­تر علیه ظلم، رو به جلو سوق خواهد داد. طلاب بعد از راهپیمایی در نماز جمعه شرکت نموده و وظیفه خود را نسبت به امام راحل(ره ) و انقلاب اسلامی ادا نمودند.

خصوصیات بارز اخلاقی شهید بهشتی(ره)
نظم: زندگی او آمیخته با نظم بود و موفقیت های چشمگیر ایشان بیشتر در گرو نظم بود. ایشان نه تنها نظم را در زندگی روزمره خود به جریان انداخته بود که سعی می کرد تا به دیگران نیز این رمز موفقیت را بیاموزد. اطرافیان ایشان همواره از نظم خاص حاکم بر زندگی ایشان خاطراتی نقل می کنند. یکی از نزدیکان ایشان نقل می کنند که ایشان تا چند سال جلوتر از حیاتشان را برنامه ریزی کرده بودند، چه رسد به برنامه روزانه. روزی با ایشان ساعت خاصی قرار داشتم. مشکلی پیش آمد، 5 دقیقه آخر وقت مورد نظر خدمتشان رسیدم. ایشان با گرمی تمام سلام و احوالپرسی نمودند ولی از پذیرفتن من عذرخواهی کردند و گفتند: ساعتی که به این کار اختصاص داده بودم، تمام شده و اینک برنامه دیگری دارم. این درس بزرگی در زندگی من بود و از آن پس به تأسی از استاد گرانقدر کارهای خود را با برنامه ریزی و حساسیت خاص دنبال کردم و برکت فراوانی در اوقات خود یافتم. یکی دیگر از توصیه های بسیار عبرت آموز ایشان برای من این بود که به من سفارش می کردند، برای غصه خوردنت نیز زمانی قرار بده؛ مثلاً یک ساعت از شبانه روزت را اختصاص بده به تفکر پیرامون تمامی مشکلات زندگی ات، ولی وقتی آن زمان تمام شد، دیگر در هیچ ساعتی از شبانه روزت به مشکلات فکر نکن. چنین کردم و با حیرت فراوان دریافتم که به غیر از آن یک ساعت تمامی فکرم آزاد می شود و بیش از پیش در کارهایم موفق شدم.
حق پذیری: از دیگر صفات آن عالم صاحب اندیشه، حق پذیری بود.
وی همیشه حق را می پذیرفت، حتی اگر به ضرر ایشان بود. فروتنی: هر چه مقام و شخصیت ایشان بالاتر می رفت، فروتنی و برخورد مؤدبانه و پر از احساس و عاطفه ایشان ممتازتر می گردید.
نماز اول وقت: از دیگر ویژگی های بارز ایشان نماز اول وقت بود، هیچ چیز نمی توانست ایشان را از نماز اول وقت باز دارد، کارها را هنگام نماز تعطیل می کرد و مشتاقانه به سوی تکلم با یار می شتافت.
شهید بهشتی و تأسیس مدرسه حقانی
در سال 1339، در اندیشه سازمان دهی درست و دقیق حوزه افتاد. پس با همفکری دوستانش به این نتیجه رسید که حوزه نیازمند تحوّلی اساسی توأم با برنامه ریزی اصولی است تا طلاب با برنامه ریزی منظم و مدوّن برای آینده جامعه تربیت شوند. بدین منظور با همکاری شهید قدوسی(ره) اقدام به تشکیل مدرسه حقانی نمود. و نیز برای پیوند دانش آموز و دانشجوی مکتبی، دبیرستان دین و دانش را تأسیس نمود.
وی در سال 1344، به آلمان سفر کرد تا به تکمیل مسجد هامبورگ پرداخته و اداره امور مسلمانان و دانشجویان مسلمان مقیم را عهده دار گردد. ایشان با تشکیل اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان فارسی زبان، پایگاهی مهم برای جذب اندیشه ها و هدایت آنان به وجود آورد.

آیة الله دكتر سید محمد حسینی بهشتی در دوم آبان سال 1307 در محله لومبان اصفهان به دنیا آمد. شهید بهشتی تحصیلات خود را تا پایان سال دوم دبیرستان در آن شهر گذراند. به خاطر علاقه شدیدی كه به علوم اسلامی داشت به حوزه علمیه اصفهان وارد شد. دروس علمی را تا اواخر سطوح عالیه در همان حوزه خواند و در سال 1325 راهی حوزه علمیه قم گردید. ایشان پس از طی یك سلسله آموزش ها و كسب فیض از محضر اساتید و مراجع، به خصوص امام خمینی (ره) با عده ای از فضلای حوزه، درس اصول و فقه آیة الله داماد را كه مورد علاقه طلاب جوان بود بنیانگذاری كرد. همچنین به همراه دوستان دیگرچون آیة الله شهید مطهری و فقهای دیگر در درس خارج امام خمینی ( ره) حاضر شدند.

شهید بهشتی پس از اخذ دیپلم در سال 1330 دوره لیسانس دانشكده الهیات و معارف اسلامی و همچنین در سال 1338 دوره دكترای این دانشكده را به پایان رسانید. وی از سال 1330 تدریس در دبیرستانهای قم را آغاز كرد و در سال 1333 دبیرستان دین و دانش قم را تاسیس نمود. از جمله خدمات فرهنگی ارزنده شهید بهشتی، می توان ایجاد امكانات آموزش زبان و علوم روز را برای فضلای حوزه علمیه قم نام برد. درهمین رابطه كانون اسلامی دانش آموزان و فرهنگیان قم را پایه گذاری كرد. شهید بهشتی در سال 1342 مدرسه علمیه حقانی را تاسیس كرد و به كمك جمعی از فضلای حوزه علمیه اقدام به تشكیل گروه تحقیقاتی پیرامون حكومت در اسلام نمود. در همان اوقات توسط سازمان امنیت ” ساواك” از قم به تهران انتقال یافت و در سال 1343 در تهیه برنامه جدید تعلیمات دینی مدارس شركت كرد و یك سال بعد یعنی در سال 1344 به آلمان عزیمت كرد. در آنجا علاوه بر یك سلسله آموزشها و حركتها كه به طور طبیعی ناشی از اصالت فكری و عمق مغز ایدئولوژیك وی بود به بنیانگذاری گروه فارسی زبان در انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا اقدام كرد.

شهید بهشتی در سال 1349 به تهران بازگشت و جلسات تفسیر قرآن ایجاد كرد . در همین رابطه با همكاری شهید دكتر باهنر و دیگران در آموزش و پرورش مشغول تهیه كتاب تعلیمات دینی مدارس شدند. در آذرماه 1357، ضمن تلاش گسترده ای جهت ایجاد روحانیت مبارز تهران به اتفاق شهیدان استاد مطهری و دكتر مفتح و آیات عظام مهدوی كنی و امامی كاشانی كوشید وجمعی دیگراز علمای مبارز درسراسر ایران به عنوان یك هسته اساسی از آن حمایت كرده و به آن پیوستند. طی سالهای 1329 تا 1332 در دفاع از حكومت ملی دكتر مصدق به همراه روحانیت مبارز از چهره های فعال و كارسازی بود كه در به راه انداختن تظاهرات ضد رژیم در اصفهان نقش مهمی داشت.

بهشتی تنها، مرد علم و بیان و قلم نبود بلكه در میدان مبارزه نیز مردانه جنگید. به ویژه ازآغاز قیام امام خمینی (ره) در سال 1341، به همكاری با جمعیتهای مؤتلفه اسلامی برخاست و به عضویت شورای روحانیت آن انتخاب گردید.

او در برگزاری راه پیمایی های عظیم چهارم شوال و تاسوعا و عاشورای 57 نقشی مؤثر داشت. سخنرانیهای پرشور شهید مخصوصاً در روز 16 شهریور در مسجد صاحب الزمان ” عج” تحرك فراوانی به مردم داد. هنگامی; كه امام (ره) در پاریس بودند، برای تبادل نظر با امام (ره) به آنجا رفت و سپس به فرمان امام(ره) به عضویت شورای انقلاب اسلامی ایران برگزیده شد. نقش موثر و رهبری كننده ایشان در آن زمان كاملاً محسوس بود. شهید بهشتی هنگام شهادت علاوه بر رهبری حزب جمهوری اسلامی و عضویت شورای انقلاب، رئیس دیوان عالی كشور نیز بود

بهشتی، مظلوم زیست و مظلوم مُرد و خار در چشم دشمنان اسلام بود.

مراتب فضل ایشان و مراتب تفکر ایشان و مراتب تعهد ایشان برمن معلوم بود.

بهشتی، یک ملت بود.

من بیش‏تر از بیست سال ایشان را می‏شناختم و برخلاف آن چه این بی‏انصاف‏ها در سراسر کشور تبلیغ کردند و مرگ بر بهشتی گفتند، من او را یک فرد متعهد، مجتهد، مدیر، علاقه‏مند به ملت، علاقه‏مند به اسلام و به درد بخور برای جامعه خودمان می‏دانستم.

من بیش‏تر از بیست سال است که آقای بهشتی را می‏شناسم و در این مدت، حتی ندیدم یک کلمه از کسی غیبت کند.