مدرسه علمیه زینبیه ایوان

الهی!همه به تن غریبند و من به جان و دل غریبم.

همه در سفر غریبند و من در حضر غریبم.

الهی!

هر بیماری را شفا از طبیب،

ومن بیمار از طبیبم.

هر کرا از قسمت بهره است،

ومن بی نصیبم.

هر دل شده با یاری و غمگساری است،

و من بی یار وغریبم،

                                        ******************

همه شب مردمان در خواب  و من بیدار چون باشم

                                                              غنوده  هر کسی با یار و من بی یار چون باشم.

   بر گرفته شده از کتاب مناجات نامه (خواجه عبدالله انصاری)

دل بیقرار نیست

“ادا در می آوریم”

چشم انتظار نیست

“ادا در می آوریم”

بر لب دعای ندبه…
و دل غرق شهوت است
این انتظار نیست
“ادا در می آوریم”
آقا محب واقعی ات در میان ما
یک از هزار نیست
“ادا در می آوریم”