الهی!همه به تن غریبند و من به جان و دل غریبم.

همه در سفر غریبند و من در حضر غریبم.

الهی!

هر بیماری را شفا از طبیب،

ومن بیمار از طبیبم.

هر کرا از قسمت بهره است،

ومن بی نصیبم.

هر دل شده با یاری و غمگساری است،

و من بی یار وغریبم،

                                        ******************

همه شب مردمان در خواب  و من بیدار چون باشم

                                                              غنوده  هر کسی با یار و من بی یار چون باشم.

   بر گرفته شده از کتاب مناجات نامه (خواجه عبدالله انصاری)