بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

حضرت ابراهيم علیه السلام علاوه بر مقام نبوت و رسالت به مقام امامت و خلت (دوستي خاص خدا) رسيده بود. در روايتي از امام عسکري علیه السلام آمده است:
إِنَّمَا اتَّخَذَ اللهُ‏ إِبْرَاهِيمَ‏ خَلِيلًا لِكَثْرَةِ صَلَاتِهِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ؛
خداوند، حضرت ابراهيم را به مقام خلت برگزيد؛ به سبب اينکه بر محمد و آل محمد زياد صلوات مي‌فرستاد.
بحارالانوار، ج 91، ص 54.