رابطه‏ ى نامشروع جنسى (زنا)، مفاسد و زيان‏هاى فردى، اجتماعى و خانوادگى فراوانى را بدنبال دارد و لذا در

اسلام حرام شده است و در قرآن كريم، در كنار شرك، قتل و سرقت آمده است.

گوشه‏ اى از مفاسد زنا از اين قرار است:

1. سرچشمه‏ ى بسيارى از درگيرى‏ ها، خودكشى‏ ها، فرار از خانه‏ ها، فرزندان نامشروع، بيمارى‏ هاى مقاربتى و دلهره براى خانواده‏ هاى آبرومند است.

2. زناكاران چون براى شهوترانى سراغ يكديگر مى ‏روند، ميانشان انس و الفت عميق و آرامش نيست.

3. زناكار، طرف مقابل را شريك زندگى نمى‏ داند، وسيله‏ ى اطفاى شهوت مى‏ داند.

4. زنا، سبب كاهش تشكيل خانواده از طريق ازدواج و موجب به وجود نيامدن ارتباطهاى فاميلى و قطع صله‏ ى ‏رحم است. چون باز شدن راه زنا، بى ‏رغبتى به ازدواج را در پى دارد.

5. در زنا، احساس تعهّد و تكليف نسبت به بقاى نسل و تربيت كودك نيست و احساس پدرى و مادرى از ميان مى‏ رود.
6. زنا، نظام ارث‏ برى را بر هم مى‏ زند و وارث واقعى معلوم نمى‏ شود.

7. سبب از بين رفتن شخصيّت و هويّت انسانى مى‏ شود و موجب مرگ‏ هاى زودرس مى‏ گردد. «يذهب بالبهاء ويعجّل الفناء»

8. چون ارتكاب زنا، بدون زحمت و خرج نيست، زناكار براى ارضاى هوس خود، به سراغ گناهان زيادى مى‏ رود. مثلاً گاهى براى كاميابى خود، به تهمت، ارعاب و دزدى دست مى‏ زند و حتّى مرتكب قتل مى‏ شود.

9. در جامعه، فرزندان نامشروع و بى‏ هويّت پديد مى‏ آيد، كه زمينه‏ ى بسيارى از مفاسد و جرائم است و مصداق روشنى براى فحشا است.