معيار عرف‏

معيار بسيارى از مسائل فقهى عرف است. در اينجا به چند نمونه از آنها اشاره مى ‏شود:
۱. هر موسيقى از نظر عرف لهوى و مطرب و مناسب با مجالس عيش و نوش باشد حرام است.
۲. هر كارى كه عرفاً اهانت و بى احترامى به قرآن محسوب شود حرام است.
۳. قصد ماندن هميشگى و ماندن مقدارى از زمان ‏كه عرفاً صدق وطن كند.
۴. ملاك در كثيرالشك عرف است.
۵. معيار خارج شدن از حالت كثير الشك در نماز عرف است.
۶. بازى با هر چيزى كه عرف آن را از آلات قمار مى ‏داند حرام است.
۷. معيار ضرر داشتن در احكام عرف است.
۸. هر عملى را كه عرفاً به آن رقص گويند براى غير همسر جايز نيست.
۹. معيار حداقل ريش صدق عرفى است.
۱۰. محلى را كه انسان به عنوان وطن جديد انتخاب مى ‏كند به صرف نيت حكم وطن را پيدا نمى ‏كند بلكه بايد مدتى بماند تا عرفاً صدق كند آن محل وطن اوست.