? روزى همراه با علامه جعفرى در حال گشت و گذار در جاده هاى اطراف کن و سولقان بودیم. ناگهان گربه اى را دیدیم که سر خود را داخل یک قوطى کنسرو فرو برده بود تا چیزى بخورد، ولى سرش در آن گیر کرده بود و نمى توانست آن را بیرون بیاورد. آن حیوان زبان بسته به این طرف و آن طرف جاده مى رفت و هر لحظه ممکن بود خودرویى به او برخورد کند و حیوان تلف شود.

? ایشان به راننده گفتند که اتومبیل را نگه دارد. همگى پایین رفتیم و خیلى با آرامش و نوازش، قوطى را از سر گربه جدا کردند. سر گربه جراحت برداشته بود و نمى توانست به خوبى حرکت کند. به اتفاق ایشان کمک کردیم و گربه را دور از جاده گذاشتیم تا صدمه نخورد.

? هنگام ترک آن محل، گربه را مى دیدیم که با احساسى خاص به ما نگاه مى کرد و استاد جعفرى غرق در خوشحالى بود که حیوانى را از خطر مرگ نجات داده ایم.

✍ جناب نصرت الله مصطفایى