فداها ابوها

آیت الله سید نصر الله مستنبط از كتاب «كشف اللئالى‏» نقل‏ فرموده كه روزى عده ‏اى از شیعیان وارد مدینه شدند و پرسشهایى‏ داشتند كه مى‏ خواستند از محضر امام كاظم(ع) بپرسند. امام(ع) در سفر بودند، پرسشهاى خود را نوشته به دودمان امامت تقدیم‏ نمودند، چون عزم سفر كردند براى پاسخ پرسشهاى خود به منزل‏ امام(ع) شرفیاب شدند، امام كاظم(ع) مراجعت نفرموده بود و آنها امكان توقف نداشتند، از این رو حضرت معصومه(س) پاسخ آن پرسشها را نوشتند و به آنها تسلیم نمودند، آنها با مسرت فراوان از مدینه منوره خارج شدند، در بیرون مدینه با امام كاظم(ع) مصادف‏ شدند و داستان خود را براى آن حضرت شرح دادند.

هنگامى كه امام(ع) پرسشهاى آنان و پاسخهاى حضرت معصومه(س) را ملاحظه كردند، سه بار فرمودند: «فداها ابوها» «پدرش به قربانش باد.» باتوجه به این كه ‏حضرت معصومه(س) به هنگام دستگیرى پدر بزرگوارش خردسال بود،این داستان از مقام بسیار والا و دانش بسیار گسترده آن حضرت‏ حكایت مى‏كند.