باید استغفار را همیشه یک امر جاری بدانیم و به هر وسیله‌ای احساس استغفار را در خودمان زنده کنیم. برخی از عناصری که احساس نیاز به استغفار را در وجود انسان ایجاد می‌کنند از این قرارند: 1. احساس پشیمانی از گناه و یا از فاصله‌ای که با خدا داریم. 2. احساس تنفر از گناه و یا وضع بدی که داریم. 3. مذمت کردن خود به خاطر وضعیتی که در آن هستیم 4. تمنای وضع بهتر داشتن. 5. غمِ تنهایی و مهجوری از خدا و اولیاء‌الله

 ما به همدیگر روحیه می‌دهیم و همدیگر را در استغفار نکردن تشویق می‌کنیم. نباید به رفتار سرد اطرافیانمان نسبت به استغفار نگاه کنیم. تا وقتی اینگونه است غم زیبای استغفار در دل ما نمی‌نشیند.

 آن سه نفری که از رفتن به جهاد تمرد کرده بودند و پس از بازگشت پیامبر اکرم(ص) پشیمان شده بودند و مردم دیگر آنها را تحویل نمی‌گرفتند برای پیدا کردن احساس استغفار و پاسخ گرفتن از خدا، سر به کوه و بیابان گذاشتند. پس از مدتی به هم گفتند اینکه ما درکنار همدیگر هستیم احساس تنهایی نمی‌کنیم و استغفارمان نمی‌گیرد لذا از هم جدا شدند و هرکسی در گوشه‌ای تنها گریه می‌کرد تا خوب که دلشان گرفت توبۀ ایشان قبول شد.