الـهی! عـرفـه ‏ام، بـاحـسیـن عـلیه ‏السلام از عـرفات کـوچ کـرد و رحل اقـامـت در کـربـلا گـزید؛ پـس تـو رامـی خـوانـم به زبـانی کـه امـامـم حـسیـن علیه ‏الـسلام در روز عـرفه و در ودایـش بـا سرزمین عـرفـات خـواند.
الـهی تـو را مـی‏خـوانم، بـا اشک‏هایی کـه بـه تـرنم آخـرین نـوای آسمانی مـولایم حـسین علیه ‏السلام در روز عـرفه، بـر صـورت شرمـسارم روان شده است.
خـدایا! غـروب ایـن روز را بـا غـروب گـنـاهـانمان یـکی گـردان.

آمین . . .