عده ای بی سر و پا دور و برش خندیدند

پاسخ ناله و سوز و جگرش خندیدند

مادری بود و جوان مرگ شد آخر کار

همچنان فاطمه بر چشم ترش خندیدند

همچو بسمل شده ای، دور خودش می پیچد

به پریشان شدن بال و پرش خندیدند

سلام و صلوات بر تو  ای جواد الائمه و بر آن بارگاه  خداییت که تا دامنه قیامت چشم نواز همه از ره رسیدگان خسته خواهد بود