زمان چیز عجیبیست …
میدود … جلو می رود … به صفر می رسد
از نو شروع میکند به گذراندن !
دوست داشتنی ترین آدم های زندگی ات را یا کهنه میکند یا عوض !
کهنه ها مثل شراب اند … ناب … مست خوبیشان میشوی … از خود بیخود شده ی مهر و معرفتشان میشوی !
کهنه میشوند و هیچ تازه ای جایشان را نمیگیرد …
قدیمی میشوند اما دلت را هرگز نمیزنند !
بعضی دیگر یا تغییر میکنند یا حقیقت درونشان آشکار میشود !
زمان دیر یا زود به تو ثابت خواهد کرد که آدمها کدامشان ماندنی اند ! کدامشان رفتنی …
کدامشان هرجور که میشود باید باشد و کدامشان را به هر قیمتی که شده باید از زندگی بیرون انداخت !
زمان میدود … جلو میرود … به صفر میرسد
از نو شروع میکند به گذراندن
و من تنها آرزویم این است که زمان بدود … جلو برود … به صفر برسد …
از نو شروع کند به گذراندن و دوست ها همیشه دوست باقی بمانند ! دنیا پر شود از دوستی های ناب و قدیمی ! پر شود از دوست هایی که نه زمان عوضشان می کند و نه زمین و رسم و رسومش..