ریـــشه ی تو

 فـــــهم توست ، یک سنگ به اندازه ای بالا می رود ، که نیرویی پشت آن باشد … با تمام شدنِ نیرو ، سقوط و افتادن سنگ طبیعی است؛ ولی یک گیاه کوچک را نگاه کن!! که چطور از زیر خاک ها و سنگ ها سر بیرون می آورد و حتی آسفالت ها و سیمان ها را می شکند و سربلند می شود … اگر

تو به اندازه ی این گیاه کوچک، ریـــشه داشته باشی ، از زیر خاک و سنگ … و از زیر عـــــادت و غـــــــریزه … و از زیر حـــــرف ها و هــــــــــوس ها … سر بیرون می آوری ، و افتخار می آفرینی … ریـــشه ی تو ، همان “فـــــهم” توست