ائمه معصومین، علیهم السلام، درباره روزه به نسبت درک ما سخن گفته اند . گاهی فرموده اند: شما روزه بگیرید تا در اثر گرسنگی از درد گرسنگی مستمندان باخبر شوید . این علت برای افراد ضعیف است . چرا ما باید از احوال آنها بی خبر باشیم که فقط در ماه مبارک رمضان آن هم در اثر گرسنگی به یاد نیازمندان بیفتیم! از این مرحله بالاتر به ما امر فرموده اند روزه بگیرید تا در اثر فشار تشنگی و گرسنگی، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید . این علت برای افراد متوسط است . چرا ما در ایام سال باید از قیامت غفلت کنیم که با فشار گرسنگی و تشنگی به یاد معاد بیفتیم؟ انسان روزه می گیرد تا بگوید من بزرگتر از آنم که وقت خود را به خوردن و آشامیدن و دلمشغولی به دنیا بگذرانم . روزه واقعی، بنده را در مهمانی بزرگ خداوند قرار می دهد .

در این مهمانی الهی، انسان صلاحیت پیدا می کند که در پشت پرده عالم طبیعت، از غذاها و آشامیدنیهای لذتبخش تری بهره مند شود:

این دهان بستی دهانی باز شد