وَإِذَا مَسَّكُمُ الْضُّرُّ فِی الْبَحْرِ ضَلَّ مَن تَدْعُونَ إِلاَّ إِیَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَكَانَ الإِنْسَانُ كَفُورًا

و چون در دریا به شما صدمه‏ اى برسد هر كه را جز او می ‏خوانید ناپدید [و فراموش] می گردد و چون [خدا] شما را به سوى خشكى رهانید رویگردان می شوید و انسان همواره ناسپاس است.

-خدایا.دنیایِ ما،شده دنیای تنها ها..!
می دونم که تنهاییمو میدونی…
می دونم که می دونی دردم چیه…
خدا…باور کن خسته م.
.
اما مطمئنم تو هیچ وقت ازم خسته نمی شی.
خدا…به قلبم بیا.
می دونم که می دونی که نمدونم چطور تمیزش کنم…
.
این حرفا واسه بزرگاست..
تو که فقط خدای بزرگا نیستی؟!
هستی؟؟!
می دونم که نیستی…
به دلِ کوچیکِ،منِ کوچیک هم بیا…
خدا،بخدا دوستت دارم
.
ای خدایی که بخششت بزرگتر از غفلت و خطاکاریِ ماست.