دلخوشم به بودنت
نگارم!
میخواهم، پرده هارا از پنجره ی، دلم کنار بزنم ، تا بتابد انوار خداییت براین دل شیدایم….
خدایا ، کمکم کن ، تا بسازم نردبانی ، تا با آن ، به آسمانت بیایم ،چرا که در هیاهوی زمین ، ذهن من از این فکر به آن فکر پرواز میکند و ندای خاموش قلبم ، صدایت را نمیشنود….
به من، فیض آن ببخش که ذهن و افکارم در کشاکش این همهمه ی روزمره ، فقط بر تو متمرکز باشد…
دلخوشم به بودنت….
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط عابدی در 1397/10/10 ساعت 09:38:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید