قطع درختان در آموزه های اسلامی

جنگل ها و درختان از نعمت های بزرگ الهی اند که باید قدر آن ها را دانست و در نگهداری و پاسداشت آن ها از هیچ کوششی دریغ نورزید.

قرآن کریم می فرماید: «وَ هُوَ الّذِی أَنشَأَ جَنّاتٍ مَعرُوشاتٍ وَ غَیرَ مَعرُوشاتٍ وَ النَّخلَ وَ الزَّرعَ مُختَلِفاً اُکُلُهُ وَ الزَّیتُونَ وَ الرُّمانَ مُتَشابِهاً وَ غَیرَ مُتَشابِهٍ کُلُوا مِن ثَمَرِه إذا أَثمَرَ وَ أَتُوا حَقَّه یَومَ حَصادِهِ وَ لا تُسرِفُوا إنَّه لا یُحِبُّ المُسرِفینَ»؛16 و اوست که باغ هایی با داربست و بی داربست و خرما بن و کشتزار با خوردنی هایی گوناگون و زیتون و انار، همگون و ناهمگون آفریده است؛ از میوه اش چون بار آورد، بخورید، و حق (مستمندان) را از آن، روز درو (یا چیدن) آن بپردازید و گزافکاری نکنید که او گزافکاران را دوست نمی دارد.

برخی از پیام های این آیه شریفه، عبارتند از:

الف) نخست خدای سبحان، درختان و میوه های آن ها را از مواهب الهی ونعمت های ارزنده زمین قلمداد کرده است و به بهره برداری از آن ها فرمان می دهد.

ب) در پایان آیه شریفه تأکید می کند که هرگز در استفاده از جنگل ها و درختان، زیاده روی (اسراف) نکنید، و بدین نهی صریح نیز اکتفا نکرده و در پایان می فرماید: خدا اسراف کنندگان را دوست ندارد.

مقام معظم رهبری فرمودند:

«… برای چنین اقدامی، البته ابعاد گسترده فرهنگی و اهمیت افزایش آگاهی و آموزش عمومی نباید فراموش شود… برای سر سبز نگاه داشتن کشور باید نهضتی فراگیر بپا شود؛ نهضتی که آحاد مردم در آن سهیم باشند. همان گونه که دیروز وامروز، همگی برای حفظ ایمان و اعتقاد و اخلاق قیام کردند.»

همچنین در اهمیت درختکاری فرمودند:

«در تعلیمات دینی ما و در سنت انبیا و اولیا(علیهم السلام) درختکاری، آبیاری، و به طور کلی، آبادسازی زمین و مزرعه و مرتع و پرورش دام و طیور، عبادت محسوب می شود.»