خنده پیامبر

روزى پیامبر (ص ) به طرف آسمان نگاه مى کردند و مى خندیدند، شخصى به آن حضرت عرض کرد: چرا مى خندید؟
پیامبر فرمود: آرى به آسمان نگاه کردم ، دیدم دو فرشته به زمین آمدند، تا پاداش عبادت شبانه روزى بنده با ایمانى را که هر روز در محل نماز خود، به عبادت و نماز مشغول مى شد، بنویسد. اما او را در محل نماز خود نیافتند، بلکه در بستر بیمارى یافتند، آنها به سوى آسمان بالا رفتند، و به خدا عرض ‍ کردند: ما طبق معمول براى نوشتن پاداش عبادت آن بنده با ایمان ، به محل نماز او رفتیم ، ولى او را در محل نمازش نیافتیم بلکه او در بستر بیمارى آرمیده بود.
خداوند به آن فرشتگان فرمود: ((تا او در بستر بیمارى است ، همان پاداش ‍ را که هر روز براى او هنگامى که در محل نماز و عبادتش بود، مى نوشتید، بنویسید، و بر من است که پاداش اعمال نیک او را تا آن هنگام که در بستر بیمارى است ، براى او بنویسم ))(1).