تو را صدا می زنم
به بزرگی ات سوگند، ای بزرگ ترین، که اگر در بین دوزخیان زبانم را گویا داری، در میانشان امیدوارانه ضجّه می زنم، فریاد یاری سر می دهم، گریه می کنم و اشک می بارم و تو را صدا می زنم. تو را ندا می کنم که نگاه مهرت کجاست؟ ای یاور مؤمنان، ای منتهای آرزوی عارفان، ای فریادرس فریادخواهان؛ ای محبوب دل راست گویان، و ای پروردگار جهانیان.
برداشتی از دعای کمیل
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط عابدی در 1397/05/08 ساعت 09:06:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید