آرزو داشتم طبع شعر مي داشتم و براي درخت شاهتوت حياط شعري مي گفتم ؛

درخت زيباي ما ديرتر از همه درختان برگهايش سبز مي شوند و همه با هم و تقريبا بطور همزمان رشد مي كنند ؛

سرتاسر تابستان و اوايل پاييز سبز و باطراوتند ،

همه با هم زرد مي شوند و همچنان با قوت با شاخه هايشان چسبيده اند ؛

با اولين برف زمستاني دسته جمعي از شاخه ها جدا شده و روي زمين مي ريزند ؛

يك برگ ريزان واقعي و زيبا ؛

وسپس فراقت و خواب زمستاني ؛

چه همبستگي دلنشيني ،

و چه خواب لذت بخشي .