ببخشید
بیاییم دلها یمان را بسابیم…
تا مثل قدیم ها نرم شود
بیاییم در قلب هایمان صافی ای بگذاریم تاجزخوبی چیزی از آن
نگذرد …
بیاییم پنجره نگاه مان را باز کنیم…
تا بهار دوستیمان پشت در نماند
دوستان من!!!!
بیاییــــــــم ببـخشیـــــــــــم…
برای پرواز کردن و اوج گرفتن باید سبک بال بود ، باید دلمون رواز
کینه هاوناراحتی ها و کدورت ها خالی کنیــم.
دوستان عزیزم یادمون باشه کسی که دیگران رو می بخشه و از اونها
میگذره یک عمر خوشحــاله ولی کسی که انتقام می گیره فقط یک
لحظه خوشحــاله ویک عمرپشیمــــون…
بخشش دو مرحله داره :
مرحله اول : آزاد کردن ذهن و بخشیدن درونی :
وجود ناآراممون رو باید آرام کنیم ، باید کینه ها و ناراحتی ها رو از
وجودمون پاک کنیم ، لفظی نه هاااااااا،واقعا تصمیم بگیریم هر چی
کینه و ناراحتی وکدورته از وجودمون ببریم بیرون…
مرحله ی دوم : نشان دادن بخشش در عمل :
هیچ ایرادی نداره در ازای بی مهری هایی که دیدیم محبت کنیم ،
اصلا هنراینه که وقتی کم لطفی و بی مهری از دیگران می بینیم
بهشون محبت کنیم ، وگرنه اگر دیگران محبت کنند ما هم متقابلا
بهشون محبت کنیم که کار خاصی انجام ندادیم،اما محبت در مقابل بی
مهری دیدن هنـــــره…
بخشیدن دیگران دلیلش ضعیف بودن شما نیست آنها را می بخشید
چون آنقدر قوی هستید که می دانید آدم ها اشتباه می کنند….
بخشیـدن لطفی ست به خود، شاید دیگران مستحق بخشیده شدن
نباشند، اما ما لایق رها شدن وداشتن یک زندگی آرام هستیم….
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط عابدی در 1395/10/25 ساعت 08:15:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |