وَ إِذِ اِسْتَسْقىٰ مُوسىٰ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اِضْرِبْ بِعَصٰاكَ اَلْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اِثْنَتٰا عَشْرَةَ عَيْناً قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنٰاسٍ مَشْرَبَهُمْ كُلُوا وَ اِشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اَللّٰهِ وَ لاٰ تَعْثَوْا فِي اَلْأَرْضِ مُفْسِدِينَ  ﴿۶۰﴾البقره

و هنگامى که موسى براى قوم خود در پى آب برآمد، گفتیم: «با عصایت بر آن تخته سنگ بزن.» پس دوازده چشمه از آن جوشیدن گرفت، [به گونه اى که ] هر قبیله اى آبشخور خود را مى دانست. [و گفتیم:] «از روزى خدا بخورید و بیاشامید، و[لى ] در زمین سر به فساد برمدارید.»

فقط یک لیوان آب کمتر مصرف کن

دوست داری ایرانت به بیابان کویری تبدیل شود؟ آن وقت تو تمام محصولات زراعی خود را بصورت وارداتی با چند برابر افزایش قیمت هم نمی توانی تهیه کنی…

ایران به کشوری کاملا وارد کننده ی محصولات کشاورزی تبدیل می شود.

به کشوری خشک و بیابانی

کمی به ارزش آب فکر کن، و کمی به قدرت و توانایی خودت در تحول عظیمی که می توانی در به تاثیر گذاشتن بر ایرانت بگذاری فکر کن،آری  تو چقدر قدرتمندی،تو با صرفه جویی ات می توانی جرقه ای بزرگ در تشنه نماندن ایران داشته باشی…

یک حرکت ساده،یک صرفه جویی ساده، فقط به اندازه ی یک لیوان آب…

بیایید این کلام را مرتب تکرار کنیم

《من می توانم به ایرانم کمک کنم تا خشک نشود》

تو قدرت آن را داری تا در بحران عظیم خشک سالی ایران مثمر ثمر باشی

وقتی بدانی تو برای ایرانت تلاش میکنی،وقتی می بینی تو به عنوان عضوی از ایران در امر عظیمی موثری،وقتی می بینی تلاش تو چقدر به کشورت کمک می کند،چه تاثیر عمیقی در شادی و احساس خوشبختی ات دارد.

و این همان قانون جبران است وقتی تو صرفه جویی می کنی به جبران این تلاش نیکو آرامشی از جنس خدا در قلب زندگیت شروع به ریشه دواندن می کند، و آن روز می بینی تو چقدر شادی و زندگی چقدر خوب است و ایرانت دیگر تشنه نیست …