در دوره ی نوجوانی، پیروی از قواعد و مقررات اخلاقی و اجتماعی که در دوره دبستان معمول بوده است، جای خود را به تقلید از نمونه ها و سرمشق های زندگی می دهد. بدین ترتیب، شخصیت ناپدیدار نوجوان بیشتر از اشخاص نمایشی بهره مند می گردد.