مدرسه علمیه زینبیه ایوان

وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنْفُسَكُمْ ۖ مَا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

وقتی خدا گنهکار رو درون جهنم می اندازه شیطان به جهنمیان میگه : خدا یه وعده هایی خوبی به شما داد منم یه وعده هایی دادم که الان تخلف کردم ،اما تو دنیا مجبورتون نکردم که گناه کنید ،فقط دعوتتون کردم 

وشما هم گوش کردید 

بنابرین منو سرزنش نکنید برید خودتون رو سرزنش کنید 

امروز نه من میتونم به داد شما برسم نه شما میتونید به داد من برسید.

از این ایه برمیاد گنهکاران تو جهنم به شیطان میگن که تو مارو بیچاره کردی وشیطانم اینجوری جوابشون میده….

مثل گندم باش 

زیر خاک میبرندش ،باز میروید پرتر….

زیر سنگ میبرندش  آرد می شود پر بها تر…

آتش می زنندش نان میشود مطلوب تر….

به دندان می جوندش جان میشود نیرومندتر …

خطرناک ترین خوردنی دنیا گول ظاهر آدم هاست 

کم حجم…

و

خوش هضم….

مراقب باشید

خدا کند در خواب غفلت نباشیم…
سال عجیبی است
سال رو به پایان است
و خبری از برف و باران نیست…
هر روز در گوشه ای از کشور ،
زمین می غرد و زلزله می آید
آسمان شهرهایمان را دود و غبار فرا گرفته
معیشت بر مردم تنگ شده و گرانی و اقتصاد خراب ، پدر ملت را در آورده
اخلاق و فرهنگ و خانواده و حیا و غیرت مردمان این سرزمین هم که رو به مسلخ نابودی میرود..
روزگاری خوبی نیست که در آن به سر میبریم…
یادمان باشد سنگینی گناه خودمان را با گناه دیگر ملتها مقایسه نکنیم ، ایرانیان در طول تاریخ همیشه قومی خداپرست و با زنان و مردانی با حیا و باغیرت بوده اند…
در خواب غفلت نباشیم و خوب بنگریم که زمین و آسمان شاید بخاطر گناه من و تو است که اینگونه بر ما قهر کرده اند…
دعا کنیم خدا فرجی حاصل کند
خدایاهمه مارا از منتظران واقعی
مولاصاحب الزمان علیه السلام
قرارمان بده
اللهم عجل فرج مولانا

یکی بود یکی نبود
این داستان زندگی ماست
همیشه همین بوده
یکی بود یکی نبود
در اذهان مان انگار نمی گنجد با هم بودن، با هم ساختن.
برای بودنِ یکی ، باید دیگری نباشد.

هیچ قصه گویی نیست که داستانش این گونه آغاز شود ،
که یکی بود ، دیگری هم بود .
همه با هم بودند .

و ما اسیر این قصه کهن ، برای بودنِ یکی ، یکی را نیست می کنیم .
از دارایی ، از آبرو ، از هستی .

انگار که بودنمان وابسته به نبودن دیگریست .
هیچ کس نمیداند ، جز ما . هیچ کس نمی فهمد جز ما .
و آن کس که نمی داند و نمی فهمد ، ارزشی ندارد ، حتی برای زیستن .
و این هنری است که آن را خوب آموخته ایم .
“هنر نبودن دیگری” …..

? امام على علیه السلام :
ایثار کردن ، یک فضیلت است و انحصار طلبى ، یک رذیلت.

? ( غرر الحکم : 112 ، عیون الحکم و المواعظ : 37 / 787 و 788)