مدرسه علمیه زینبیه ایوان

مسّ آيات قرآن‏

در چند مورد مسّ آيات قرآن و نام ‏هاى مقدس مانعى ندارد:
۱. سايه تابلويى كه روى آن بسم الله يا آيه‏ اى از قرآن نوشته شده است.
۲. مسّ آيات قرآن در آينه.
۳. مسّ آيات قرآن در تلويزيون و موبايل.
۴. مسّ آيات قرآن و اسماء جلاله از روى سلفون، شيشه، يووى و …
۵. مسّ كلمات مشترك قرآن در صورتى كه به عنوان كلمات قرآن نباشد، مانند ابولهب، ابليس، فرعون و …

چند نكته درباره نام خدا

۱. بردن نام خدا در آغاز هر كارى مستحب است.
۲. احترام به اسماء الهى واجب است، از اين رو مسّ نام ‏هاى خداوند بدون طهارت (وضو، غسل يا تيمم) حرام است.
۳. هتك و بى احترامى به نام خدا به هر نحو حرام است.
۴. نجس كردن نام خدا حرام و تطهير آن واجب است.
۵. مسّ نام ‏هاى خداوند بدون طهارت حرام است.
۶. در ركوع و سجود، ذكر خدا واجب است.
۷. در ذبح حيوان ذكر خدا واجب است.
۸. در شكار حيوان، ذكر خدا واجب است.
۹. قسم، نذر و عهد تنها با نام‏ هاى مختص به خدا منعقد مى ‏شوند.

چند چيز در مساجد و مشاهد مشرفه معصومين علیهم السلام حرام است‏

۱. نجس ‏كردن حرم‏ امامان علیهم السلام حرام است و اگر يكى از آنها نجس شود، تطهير آن واجب است.
۲. ورود جنب و حائض و نفساء به حرم پيامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم و توقف در حرم ائمه معصومين علیهم السلام جايز نيست.
۳. نمازخواندن جلوتر از قبور امامان علیهم السلام اگر هتك حرمت حساب شود، باطل است.
۴. سجده كردن براى امامان معصوم علیهم السلام حرام است ولى اگر براى خدا سجده نمايد اشكال ندارد.

احكام تفريح‏

شكى نيست كه انسان نياز به تفريح دارد. در قرآن و روايات به داشتن تفريحات سالم اشاره شده است.
در اينجا به گوشه‏ اى از ضوابط تفريحات سالم اشاره مى ‏شود:
۱. گناه نباشد. (مانند موسيقى، استفاده از مواد مخدر، رقص و پايكوبى، بدحجابى، قمار)
۲. مزاحمت براى ديگران نباشد. (مانند سد معبر، بلند كردن صداى ضبط و …)
۳. تضييع حق ديگران نباشد. (مانند شكستن شاخه ‏ها و سوزاندن درختان باغ ‏هاى مردم، استفاده از ميوه جات و سبزيجات مردم، تصرف در باغات و مزارع مردم، ايجاد خسارت ‏هاى مالى و جانى و …)
۴. تخريب محيط زيست نباشد. (آتش زدن درختان و گياهان، آلوده كردن محيط زيست)
۵. ترويج خرفات نباشد.
۶. اسراف و تبذير نباشد.

معيار عرف‏

معيار بسيارى از مسائل فقهى عرف است. در اينجا به چند نمونه از آنها اشاره مى ‏شود:
۱. هر موسيقى از نظر عرف لهوى و مطرب و مناسب با مجالس عيش و نوش باشد حرام است.
۲. هر كارى كه عرفاً اهانت و بى احترامى به قرآن محسوب شود حرام است.
۳. قصد ماندن هميشگى و ماندن مقدارى از زمان ‏كه عرفاً صدق وطن كند.
۴. ملاك در كثيرالشك عرف است.
۵. معيار خارج شدن از حالت كثير الشك در نماز عرف است.
۶. بازى با هر چيزى كه عرف آن را از آلات قمار مى ‏داند حرام است.
۷. معيار ضرر داشتن در احكام عرف است.
۸. هر عملى را كه عرفاً به آن رقص گويند براى غير همسر جايز نيست.
۹. معيار حداقل ريش صدق عرفى است.
۱۰. محلى را كه انسان به عنوان وطن جديد انتخاب مى ‏كند به صرف نيت حكم وطن را پيدا نمى ‏كند بلكه بايد مدتى بماند تا عرفاً صدق كند آن محل وطن اوست.