آنها که گمنامند زهرایی تبارند
چون فاطمه بی قبرو بی سنگ و مزارند

ما فکر نام و عاشقان ،گمنام رفتند
ما بیقرار،انها ولی ارام رفتند

هر برکتی از برکت گلزارانهاست
این دیده گر باران گرفته کار انهاست