فرزندان، مایه آزمایش والدین هستند.

وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُکمْ وَ أَوْلادُکمْ فِتْنَةٌ وَ أَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ.[1]

بدانید اموال و اولاد شما وسیله آزمایش است و پاداش عظیم کسی که از عهده امتحان برآید نزد خداوند است.

إِنَّما أَمْوالُکمْ وَ أَوْلادُکمْ فِتْنَةٌ وَ اللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ.[2]

اموال و فرزندانتان وسیله آزمایش شما هستند و اجر و پاداش عظیم، نزد خداوند است.

این دو آیه شریفه، اشاره به نکته ای مهم دارند و آن اینکه اموال و اولاد، وسیله و ابزار آزمایش هستند و آدمی بدان ها در محک آزمون قرار می گیرد.

موفقیت در این امتحان، بستگی به نوع ارتباط آدمی با آنها دارد، و بنابراین هرگونه افراط در عشق و محبّت به اولاد و علاقه و وابستگی به آنها نوعی شکست در این امتحان محسوب می شود.

علاوه اینکه تفریط و بی توجهی به اولاد و انجام ندادن وظایف خود در مقابل فرزندان نیز شکستی بزرگ در امتحان الهی بوده و سرانجام تلخی خواهد داشت.

آری، همان طوری که بی احترامی فرزندان به والدین موجب عاق آنها می شود، والدین نیز اگر وظایف خود را انجام ندهند، عاق فرزندان می گردند.

قال رسول الله صلی اللَّه علیه و آله: یلْزَمُ الْوالِدَینِ مِنَ الْعُقُوقِ لِوَلَدِهِما ما یلْزَمُ الْوَلَدُ لَهُما مِنْ عُقُوقِهِما.[3]

همان طوری که پدر و مادر می توانند عاق فرزند نمایند فرزند هم می تواند والدین را عاق کند.

و عاق فرزند، مورد عنایت خداوند قرار نخواهد گرفت.

فرزندان در دستان پدر و مادر امانتند، امانات را بایستی اکرام و احترام کرد و سالم به مقصد رسانید. خداوند متعال برای اکرام به امانت خویش ثوابی عطا می فرماید که قابل قیاس با هیچ چیزی نیست.

قال رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله: انَّ فی الْجَنَّةِ داراً یقالُ دارُ الْفَرَحِ لا یدْخُلُها الّا مَنْ فَرَّحَ الصِّبْیانَ.[4]

بهشت را جایگاهی است که آن را جایگاه فرح می گویند و وارد آن نمی شود مگر کسی که بچه ها را خوشحال کرده باشد.