مدرسه علمیه زینبیه ایوان

امام صادق عليه ‏السلام :
لَو أدرَكتُهُ لَخَدَمتُهُ أيّامَ حَياتي؛
اگر او [امام زمان عليه ‏السلام] را دريابم، تمام عمر به او خدمت مى ‏كنم.

الغيبه، نعمانى، ص 245

امام علی علیه السلام : طُوبى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ النّاسِ؛

خوشا آن كه پرداختن به عيب خويش، وى را از عيب ديگران باز دارد.

نهج البلاغه : خ 177، ص 576

امام علی عليه ‏السلام :
وَاعْلَمُوا أنَّ هذَا الْقُرْانَ هُوَ النّاصِحُ الَّذِى لا يَغُشُّ، وَالْهادِى الَّذِى لا يُضِلُّ؛
بدانيد كه اين قرآن خيرخواهى است كه خيانت نمى كند و رهبرى است كه گمراه نمى سازد.

نهج البلاغه : خ 176، ص 182

امام رضا عليه ‏السلام :
اَلصَّغائِرُ مِنَ الذُّنـُوبِ طُـرُقٌ اِلَى الْكَبائِرِ ومَنْ لَمْ يَخَفِ اللّه‏َ فِى ‏الْقَليلِ، لَمْ يَخَفْهُ فِى‏ الْكَثيرِ؛
گناهان كوچك، راهى به سوى گناهان كبيره است. هر كس كـه در گنـاهان كوچـك از خــدا نترسـد، در مورد گناهان بزرگ و بسيار هم از او نمى‏ ترسد.

- امام هادی (ع): مَنْ اءنِسَ بِاللّهِ اسْتَوحَشَ مِنَ النّاسِ، وَعَلامَةُ الاُْنْسِ بِاللّهِ الْوَحْشَةُ مِنَ النّاسِ.

فرمود: كسى كه با خداوند متعال مونس باشد و او را اءنيس خود بداند، از مردم احساس وحشت مى كند.
و علامت و نشانه اءنس با خداوند وحشت از مردم است يعنى از غير خدا نهراسيدن و از مردم احتياط و دورى كردن .