موضوعات: "بدون موضوع" یا "نکات ناب روان شناسی" یا "درمحضر بزرگان"

عذاب های آخرت بر جسم وارد می شود یا بر روح؟

 

سوختن در آتش و دیگر عذابهای ذکر شده در نصوص دینی واقعی است، و بر جسم و جان هر دو وارد می شود.
از آموزه‌های وَحْیانی بر می‌آید که آتش جهنم بر خلاف آتش دنیا نه تنها تن و بدن بلکه جان و تن را با هم می‌سوزاند.

قرآن کریم در این باره می‌فرماید: “تو چه می‌دانی حطمه چیست! آتش برافروخته الهی است! آتشی که از دل‌ها سر می‌زند.

این آتش بر آنها به صورت در بسته است در ستون‌های کشیده و طولانی"(1). در تفسیرآیه آمده:

این آتش بر خلاف تمام آتش‌های دنیا (که نخست پوست را می‌سوزاند و سپس به داخل نفوذ می‌کند) اوّل بر دل شراره می‌زند و درون را می‌سوزاند! نخست قلب و بعد مغز و استخوان را و سپس به خارج سرایت می‌کند.(1)

بین سوزش عذاب آخرت و دنیا از چند جهت تفاوت هست:

1ـ از آتش دنیا فقط بدن می‌سوزد، ولی آتش آخرت روح و دل را هم می‌سوزاند.

2ـ آتش دنیا خالص نیست و تا با اکسیژن ترکیب نشود نمی‌سوزد، ولی آتش آخرت خالص است و جز درد چیز دیگری نیست.

3ـ در دنیا ادراکات ضعیف است، ولی در آخرت همه چیز به کمال نهایی خود رسیده و ادراک آدمی قوی است، از همین رو سوزش فوق‌العاده‌ای احساس می‌کند، همان گونه که لذت از نعمت‌های بهشت قابل مقایسه با دنیا نیست.
4ـ در دنیا پس از رسیدن سوزش به استخوان، احساس سوزش کم می‌شود، ولی در جهنم، خداوند دوباره گوشت تازه می‌رویاند و از کاهش عذاب جلوگیری می‌کند.

پی‌نوشت‌ها:
1. همزه (104) آیه 6 ـ 9.
2. تفسیر نمونه، ج 27، ص 316، نشر دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1379ش.

اگر نماز نخوانیم آیا به جهنم میرویم؟

 

طبق آموزه‌های دینی ما، نماز اولین فعل عبادی در میان اعمال دینی ما است؛

یعنی پس از اصول اعتقادی (اصول دین)، در مرحله عمل که از آن به فروع دین تعبیر می‌شود، اولین چیزی که موضوعیت دارد، نماز است که از آن به ستون و عمود دین تعبیر شده است.

نیز در تعابیر آمده است که اگر نماز انسان مورد پذیرش واقع شود، دیگر اعمال عبادی هم پذیرفتنی است. (کافی، ج 2، 268)

قرآن می فرماید در قیامت اهل بهشت از مجرمین مى پرسند ما سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ یعنى چه چیز شما را داخل دوزخ کرد؟

قالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَمى گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.(اگر نماز مى خواندیم نماز ما را به یاد خدا مى انداخت، و نهى از فحشاء و منکر مى کرد، و ما را به صراط مستقیم الهى دعوت مى نمود)

ﺷﺒﮑﻪ ﺭﻧﺠﺶ، ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺨﺸﺶ، ﺷﺒﮑﻪ ﻧﻔﺮﺕ ﺷﺒﮑﻪ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﯽ، ﺷﺒﮑﻪ ﺷﺎﺩﯼ

ﺫﻫﻦ ﻣﺎ ﻣﺜﻞ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﻪ!
ما هستیم که تصمیم ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ
ﮐﺪﻭﻡ ﺷﺒﮑﻪ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ!

ﺷﺒﮑﻪ ﺭﻧﺠﺶ، ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺨﺸﺶ، ﺷﺒﮑﻪ ﻧﻔﺮﺕ
ﺷﺒﮑﻪ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﯽ، ﺷﺒﮑﻪ ﺷﺎﺩﯼ
ﯾﺎ حتی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﺩﯾﺮﻭز!

ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ، ﺩﯾﺪﻥ ﮐﺪﻭﻡ
ﺷﺒﮑﻪ ﺣﺎﻝ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ
ﺫﻫﻨﺖ ﺭﻭ ﺑﺬﺍﺭ ﺭﻭﯼ ﻫﻤﻮﻥ ﺷﺒﮑﻪ!

ﺍﮔﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ
ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻣﻐﺰﺕ که ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﺗﻪ…!

? پ ن: من و تو هم باید اینقدر جنم و جربزه داشته باشیم که مثل صدا و سیما میلی بشیم.
مگه بده؟
نه به قرآن
حداقلش اینه که خودتی!
والا

من از تو خودم را میخواهم

من از تو ، خودت رو میخوام

آن جا که با اشک و سوز بگوییم: مهدی جان! آقا جان! اگر جواب مرا ندهی بر می گردم…

راستی به کجا بر می گردیم؟
به سوی چه کسی؟
و در چه دنیای بزرگ و کوچکی؟

درست ترین این است که از اینها جز خودشان را نخواهیم
و از آنها برای رسیدن به بت ها و عروسک های حقیر و ناچیزمان استفاده نکنیم
و اینها را برای رسیدن به این آرزوهای کوچک زیر پا نگذاریم

ما همه این راه ها را تجربه کرده ایم و از همه ی بن بست ها زخم خورده ایم تا به اینها روی آوردیم.
حال چگونه با برآورده نشدن خواسته های کوچکمان و مستجاب نشدن دعاهای ریز و درشتمان از این ها بر می گردیم و با آن ها قهر می کنیم.

اگر ما به خاطر این خواسته ها از اولیاء خود بریدیم و حتی در دلمان بر آنها خرده گرفتیم،
معلوم می شود که ما این خواسته ها را از آنها ضروری تر و مهم تر می دانیم
و در هنگام تعارض، آنها را زیر پا می گذاریم،
و بر آنها می شوریم
در حالی که آنها آمده اند به من بیاموزند که چگونه با رنج ها برخورد کنم
و چگونه از نعمت ها به غرور و تکاثر نرسم
و چگونه در هر موقعیت، موضع گیری مناسب داشته باشم
و از بدی ها خوب استفاده کنیم و به کوثر دست یابیم.

#استاد_علی_صفایی_حائری_ وارثان عاشورا، صفحات 41 و 42

چند نکته درباره #بنده

 

1.عبد از خودش اختیار ندارد،بنده نمیتواند مطیع نباشد،بدبخت میشود، خیلی مانده بفهمیم چقدر خود خواهیم.

2.در خانه خدا اگر برای بندگی آمدۍ سلطنتت میدهند.

3.اگر کسی بتواند آن طوری که هست واجب و مستحبش را انجام دهد به حقیقت به بندگی میرسد.

4.خدا با بنده اش مهربانی بی حد میکند.

5.میخواهید بنده باشید ، باید طوق بندگـے بر گردن بیندازید وبه خداوند عزیز عرضه بداری آزادی نمیخواهیم،بندگی حضرتت را خواهانیم.

5.بندگی شمارا به خدا میرساند.

6. آنکه بنده خداست میگوید من بد هستم و شرمسار…
آنکه بنده نیست میگوید کسی هستم و بیهوده میبالد،هر دو دروغ میگویند اما با این #تفاوت اولی وصل است و دومی فصل و عاشقی خود را نبیند و آیات خداوند کریم را میبند.

منبع ? :یک هزار و یکصد و بیست و چهار نکته در سلوک الی الله از #استاد_حسین_معصومی_فر

 
مداحی های محرم