مدرسه علمیه زینبیه ایوان

اوّلین گلوله که به سمت سرزمین دلیران، ایران ـ مهد علم و دانش ـ پرتاب شد، کسی جز بسیجیان بی ریا سینه در مقابل آنان قرار نداد. بسیج با دفاع از میهن و دیار خود نشان داد میهن دوست است. جان فشانی او نشان داد حاضر نیست حتی یک وجب از سرزمینش به دست دشمن افتد. بعد از جنگ هم بسیجیان بودند که اوّلین قدم ها را جهت سازندگی ایران عزیز برداشتند. آفرین بر این غیورمردان آگاه و دیندار باد.

دیشب که تو را دیدم چقدر دلت گرفته بود. من هم دلم گرفت، اما تو نفهمیدی. من هم چیزی نگفتم. نگفتم، که متوجه شدم من و تو دلمان اینجا نیست. ما دلمان را در نخلستان های خرمشهر و خلیج همیشه فارس و در کوه های سر بلند کردستان و رمل های فکه جا گذاشته ایم. من و تو عشق بی نهایت را در روزهای خوش جبهه و در شب های سخت مورد تلاطم اروند یاد گرفته ایم. به گلزار شهدای هویزه، به پل خیبر، به طلایه و آنجا به یاد همه بچه های با صفا و با معرفت جنگ، دعایِ توسل بخوانیم و بر فراق یاران پر کشیده از دیارمان اشک حسرت و اشتیاق بریزیم.

بسیجی رهرو همیشگی پیر جماران و مطیع امر ولایی رهبر معظم انقلاب است. بسیجی در تمام صحنه ها نگاه به فرمان ولایت دارد. بسیجی بسان عمّار و ابوذر و مقداد و کمیل حاضر و ناظر است. بسیجی عاشق و مرید ولایت است، چرا که سعادت جاوید و سربلندی دنیوی را در پیروی از ولایت دیده و بدان معتقد است. اطاعت بسیجی از ولایت اطاعتی آگاهانه و برای دینداری است. بسیجی به اطاعت با معرفت و شناخت، ایمان و اعتقاد دارد.

بسیجی فداکار، عاشقانه به جبهه شتافت تا طنین غریبانه ترین فریاد در غروب عاشورا بی پاسخ نماند. او شریعه به شریعه می پوید تا جرعه ای آبِ معرفت و مردانگی به خیام تشنگان حقیقت و راستی نسل این قرن برساند.

بسیجی بودن یعنی کوتاه کردن فاصله چهارده قرن با فرهنگ عاشورا. بسیج در پی آن است ثابت کند می توان تمامی آیه آیه قرآن را در گسترده زندگی عینیت بخشید، می توان قرآنی زیست و قرآنی زندگی و تلاش کرد و قرآنی رفت.

ساده زیستی، صفا و صمیمیت، ایثار و گذشت، بهره گیری در حد نیاز و بیشترین بازدهی و ایمان قوی و شعور بسیار، خصوصیاتی هستند که بسیجیان از آنها برخوردارند. همین ویژگی ها بود که توانست بسیج را به نیروی پر توان برای حراست و نگهبانی از اسلام و ارزش ها و هنجارها تبدیل کند.

بسیج در دوران جنگ و سازندگی توانست نقش مؤثر و ارزنده ای داشته باشد. در دوران سازندگی، مردان رزم و پیکار، یعنی بسیجیان در لباس مهندسان و پزشکان و مدیران، مُدرسان دانشگاه و حوزه و کارگران کارخانه های مختلف، به سازندگی ایران عزیز که بدان عشق می ورزیدند، مشغول شدند.