مدرسه علمیه زینبیه ایوان

هرگز کاری را که در زندگی واقعی انجام نمی‌دین، در اینترنت هم انجام ندین.

گاهی به گــناه به اندازه یک کلیک فاصله داریم
فضـــای مجـــازی هم محضــــر خداست…
در روز حســـاب تمام این سایتا، کلیک ها، یاهو مسنجرا، آی دیها
چت روما به حرف میان و گواهی می دن به کارامـون.
نکنه که شرمنده شـــیم

امـــان از لحظه غفلت که خدا شاهد است و بس
گـاهــــی روی مانیتور کامپیوتـــر بچسبانیم

ورود شیطان ممـــنوع….

ايّام « فاطميه» كه مي‌رسد، دلهاي عاشق و بيقرار، «سرود غم» مي‌خواند و منظومه اندوه مي‌سرايد.
وقتي يك بوستان، خزان زده شود،
وقتي يك گل، پرپر گردد و بلبلي به هجران گل مبتلا شود،
چه مي‌ماند؟ جز فصل ناليدن و موسم گريستن؟
فراق فاطمه، تنها علي را داغدار نكرد، بلكه چشم فضيلتها در داغ آن محبوبه پيامبر، خون گريست و ديدگان ارزشها، همواره گريان آن مظلومه تاريخ ماند.
امروز، اگر آسمانِ دلِ ما هم ابري است، اگر هواي چشمان ما هم به ياد «رنج فاطمه» و «غربت علي»، باراني است،اين، تداوم همان گريستن‌هاي حسن و حسين عليهم السلام و زينب و كلثوم است.
به عشق زهرا‌عليهاالسلام دلخوشيم و از شهادتش دلخون!
هنوز هم سوالهاي ما بي‌پاسخ مانده است.
مگر فاطمه، تنها يادگار حضرت رسالت نبود؟
مگر سينه‌اش، بوسه‌گاه محمّد نبود؟ مگر پيامبر، هر روز هنگام عبور از برابر«خانه فاطمه» به اهل آن خانه سلام نميداد؟ مگر «مودّت ذي القربي» توصيه قرآن و اجر رسالت رسول نبود؟مگر خداوند، خشم و رضاي فاطمه را، خشم و رضاي خويش قرار نداد؟
پس چرا آن همه گريه و اشك؟ چرا آن همه بي‌حرمتي به حريم فاطمه؟
و چرا آن همه جفا بر آل مصطفي؟
«ايّام فاطميه»، مجموعه‌اي از جگرهاي سوزان، چشمهاي گريان، عزاداران سيه‌‌پوش و عاشقان درد آشناست.
فاطميّه، «فهرست غم» است، «سند مظلوميت» و « ادّعانامه شيعه» است.
اين روزها، ايّام مرور اوراق كتاب رنج زهراست. و هر ورق، شامل چندين « سوگ سروده» و «رنجنامه» است.
خدا را شاكريم كه نعمت «غم زهرا» را ارزاني‌مان كرده‌ است.
همنوايي روحهايمان با اندوههاي علي و فاطمه، نشان از سيراب شدن جان از «كوثر ولايت» است.
اين غم و اشك، نشانه «محبّت» است. و …
«تا نسوزد دل، نريزد اشك و خون از ديده‌ها».
هر چند ايّام فاطميه، داغ ما تازه مي‌شود، امّا مرور بر اين «فهرست غم»، ما را به فاطمه نزديكتر مي‌كند،
جانمان، جرعه نوش «زمزم ولا» مي‌شود،
قلبمان شفافيّت زهره زهرا را بهتر لمس مي‌كند،
گريه‌ها، شفيع ما مي‌گردد، تا در آستان عترت، عزّت يابيم،
قطرات اشك، در سوگ «اهل بيت»، ما را هم اهل اين «بيت» مي‌كند و مهمان سفره تولّا.

فاطمه جان نخستین ستاره ای بودی که در عرش به خورشید نبوت رسیدی؛ ستاره ای نیلی به رنگ جراحت آسمان و زخم زمان. ای ام ابیها! ای مهربان ترین مادر، حبیبه حق و شفیعه ی حشر، پدر و مادرم فدای دست های مهربانت باد. تو محور آسمان ایثاری و اولین علت خلقت. ای مادر رسالت و همتای ولایت؛ به روزهایی می اندیشیم که پس از واقعه ی عظیم غدیر، همراه با حسنین به خانه های اهل مدینه می رفتی و با بیان وحیانی خویش حجت الهی را بر غافلان، تمام می کردی و بدین سان از آغاز، حمایت از ولایت، سرلوحه خصایل آسمانی ات بود.

غبار غم از سیمای زیبای علی می زدودی و بر زخم های فزون از ستاره ی پیکرش که نشان از رزم با باطل داشت، مرهم می نهادی. فتوحات مولا، رهین مهربانی توست. هنوز خطابه های رسایت سراج راه مجاهدان است و بر آفاق تاریخ می تابد. پاره تن رسول یار بودی و یگانه یاور یکتا ،امیر عاشقان. تلألؤ ذوالفقارعلی، وامدار عزم و عزت تو بود. آنگاه که بر بی بصیرتان و دنیا پرستان غضب می کردی، غضبناکی آفریدگار قادر، آشکار می شد. رضای تو رضای حق بود و با خرسندی ات، تمامت اهل عرش و ساکنان قدس، قرین شعف می شدند.یا زهرا (س) در ایام شهادتت دلهایمان را به سوی بقیع پر داده ایم…

« جای خالی یاس »

فاطمه جان، سنگ‏ها بر سوگ تو ندبه می‏خوانند؛

در غروبی که شاخه‏ات را شکسته بودند.

امشب، جای پای دوست، در خانه خالی است و ترنم مهربانی، بی‏حدیث حضور او، خاموش است. …

علی، شبانه یاس می‏کارد!

شبانه، داغ دلش را به خاک می‏گوید؛ اگرچه فردا صبح، از سمت خانه همسایه بوی نان آید.

دوباره بغض حسن با حسین می‏گیرد.

و جای خالیِ مادر به خانه می‏پیچد.

کجاست فاطمه امشب؟

کجاست بانوی نور؟

پیشگیری از ابتلا به بیماریهای #کبدی

? ✨ بهترین راهکار، برای مبتلا نشدن به بیماری های #کبد اصلاح روش هایی# آب خوردن می باشد. از جمله این روش ها موارد زیر می باشد:

1️⃣ بین غذا آب نخوریم

2️⃣ بعد از غذای چرب و گوشتی آب نخوریم

3️⃣ شب ایستاده آب نخوریم

4️⃣ ناشتا آب سرد نخوریم

5️⃣ آب را جرعه جرعه بنوشیم نه یک باره. رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودندآب راسه قسمت کرده
وبیاشامید.

6️⃣ بعد از میوه بلافاصله آب ننوشیم
(هم برای #معده ضرر دارد و هم کبد)