مدرسه علمیه زینبیه ایوان

بسیاری از مشکلات دنیا حل میشد …

اگر رو در روی همدیگر حرف میزدیم …

نه پشت سر هم …

اگر نمیتونی پرواز کنی بدو

اگرنمیتونی بدویی راه برو

اگر نمیتونی راه بری سینه خیز برو

مهم نیست چطوری اما همیشه به سمت جلو حرکت کن

سلام آفتاب دوست داشتنی!

دوباره آمدى؟

قدمت به خیر!

وقتی براى بیدارکردن دوستانم میروى

یک سبد عشق

یک دنیا آرزوهاى زیبا

و یک عالمه الطاف خدا را

به روى چشم هایشان بپاش

بگذار با ترنم دنیایى از امید

چشمانشان را به روى تو باز کنند …

کفشهایم را میپوشم و در زندگی قدم میزنم
من زنده ام و زندگی ارزشِ رفتن دارد …
آن قدر می روم تا صدای پاشنه هایم
گوش ناامیدی را کر کند !
 
خوب میدانم که گاه کفشها،
پاهایم را میزند،
میفشرد و به درد میاورد
اما من همچنان خواهم رفت
زیرا زندگی ارزش لنگ لنگان رفتن را نیز دارد …
 
ماندن در کار نیست!
گذشته های دردناک را رها میکنم و به آینده نامعلوم،
نمی اندیشم!
ولی این را میدانم ،
آینده با گذشته یکسان نخواهد بود !  
 
زندگی نه ماندن است نه رسیدن
زندگی به سادگی رفتن است
به همین راحتی ،
زندگی چقدر آسان است …

آن روز که همه به دنبال چشم زیبا هستند، تو به دنبال نگاه زیبا باش …

عاقلانه ازدواج کن تا عاشقانه زندگی کنی