مدرسه علمیه زینبیه ایوان

سلام علی آل یاسین

گل نرگس چه شود بوسه به پایت بزنم
تا به کی خسته دل از دور صدایت بزنم
گل نرگس نکند مهر ز من برداری

داغ دیدار رخت را به دلم بگذاری

 آیـــــــــــات مهــــــــدویت
جزء 2 سوره ی بقره ،آیه ی 148
« وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ أَيْنَ

مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا

إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ »(1)
هر طايفه‏ اي قبله‏ ای دارد كه خداوند آن را تعيين كرده است

در نيكي ها و اعمال خير، بر يكديگر سبقت بجوئيد،

و هر جا باشيد خداوند شما را حاضر مي‏كند زيرا او بر هر كاري توانا است.
« أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا »

هر جا باشیدخداوند همه ی شما را حاضر میکند
امام سجاد(ع) فرمودند: این که هرجاباشید خدا همه یشما را حاضر میکند مربوط است به آن 313 مرد

که یاران اصلی امام زمان(عج) هستن که از بسترها یشان

  ناپدید میشوند و در مکه مکرمه حاضر میشوند .(2)
امام صادق(ع)می فرماید : قطعا این آیه در مورد ناپدید شدگان از اصحاب قائم ماهستند

که خداوندمتعال  آنهارا شبانه از بسترهایشان می آورد  و صبح

در مکه جمع میکند آنهابرروی ابرها راه می روند (3)
یعنی اینقدر سریع خودشان را به امام زمان می رسانند .

این آیه راجع به آنها ست که 313 نفر،

و ازیاران امام زمان هستند وجزء کابینه ی اصلی مولا (عج ) خواهند بود.
منابع
(1)سوره بقره ،آیه 148
(2) کمال الدین، ج2، ص 654، باب 57 ما روی فی علامات…، ح 21.
(3)همان، ص673، باب 58 فی نوادر الکتاب، ح24.

حق دوباره کرمی کرد که بیدار شوم
با نگاه تو گل فاطمه هشیار شوم
از ازل گر دل من بر تو ارادت کردست
مادرت خواست که من بر تو گرفتار شوم
همۀترس من از باقی عمرم این است
باز بر پیش نگاه تو گنهکار شوم
به خدا حاجتم از سفرۀ زهرا این است
دور از اهل سقیفه به علی یار شوم
حق آن چادر پر وصله و خاک آلوده
محرم اهل کسا با دل بیمار شوم
همچو مقداد هماهنگ شوم با رهبر
جان نثار تو چو میثم به سر دار شوم
ظهــــــــور نـزديــڪ اســت

یڪ سلام از راه دور
و یڪ جواب ازسوے یار

وتمام دلخوشیہایم اینست
یڪ سلام از راه نزدیڪ
و زیارت نامه اے…

السَّلامُ عَلَیْکَ یاثارَاللَّه
ِوَابْنَ ثارِه وَالْوِتْرَ الْموتُور

یامهدی

امام صادق(ع) فرمودند: إِذاَ کَانَ یومَ القِیامَةِ جَمَعَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ النَّاسَ فِی صَعِیدٍ وَاحِدٍ وَ وُضِعَتِ المَوَازِینُ فَتُوزَنُ دِمَاءُ الشُّهَدَاءِ مَعَ مِدَادِ العُلَمَاءِ فَیرَجَّحُ مِدَادُ العُلَمَاءِ عَلَی دِمَاءِ الشُّهَدَاءِ:

زمانی که روز قیامت شود، خداوند (عزوجل) مردم را در یک جا جمع می­کند و ترازوهای عدالت گذاشته می­شودو خون شهیدان با قلم دانشمندان وزن کشی می­شود، پس قلم عالمان بر خون شهیدان برتری می­کند.