مدرسه علمیه زینبیه ایوان

روایتی از بی قراری شهید صیاد شیرازی
امیر دربندی با نقل خاطره ای‌دیگر در خصوص شهید صیاد شیرازی می‌گوید: شهید صیاد شیرازی کاروان‌هایی را برای شناسایی و آشنایی با مناطق مختلف عملیاتی در جنوب کشور، عازم این مناطق می‌کرد و خودش هم همراه آنان می‌رفت. این موضوع برای 10 سال بعد از جنگ است. آن موقع هنوز چیزی به اسم راهیان نور امروزی وجود نداشت. کاروان‌هایی که راه می‌انداخت خیلی عظیم بود. یک قطار دربست دانشجو از دانشگاه افسری؛ یعنی 750نفر؛ و برکت این حرکت عظیم شهید صیاد شیرازی یک سنت حسنه‌ای به جا گذاشت و تا به امروز هم ادامه دارد و گروه معارف جنگ، هر ساله دانشجویان دانشگاه ارتش را به این مناطق می‌برد.

هر موقع می‌خواستیم کاروانی برای بازدید مناطق جنوب راه بیندازیم، شهید صیاد شیرازی تاکید داشتند که حتما یکی از خانواده‌های شهدا هم همراه ما باشند. می‌گفتند این‌ها برکت سفر ما هستند. هر منطقه‌ای هم که می‌خواستیم برویم. خانواده یکی دو تن از شهدای آن منطقه عملیاتی را دعوت می‌کرد. در یکی از این حرکت‌ها فرزند شهید نیاکی همراه ما بود. فرزند “شهید سرلشگر سید مسعود منفرد نیاکی(شهیدی که از دوستان نزدیک شهید صیاد بود) دو یا سه ماه قبل از شهادت صیاد شیرازی در یکی از همین سفرها در گفتگوی دوستانه‌ای که با صیاد داشت از او سوالی کرد. او گفت: “دیگر جنگ که تمام شده است. کاروان به این بزرگی را راه انداخته‌اید. یک قطار دربست دانشجو؛ آن وقت خودتان هم آمده‌اید تا این‌ها را ببرید منطقه که چه بشود؟ می‌توانستید این‌ها را به یکی از فرماندهان زیردستتان هم بسپارید. چرا خودتان با این مسئولیت بزگ نظامی همراه این کاروان شده‌اید؟»

شهید صیاد هم عادت داشت پاسخ‌های هوشمندانه‌ای بدهد. در جواب گفت: «من بی قرار شهادتم و این بی قراری من را آواره این کوه و بیابان کرده است…»

فكر و فرهنگ، مایه برتری انسان ب حیوان…

ارزش ما به فرهنگمان است. والا در شكم كه گاو از ما جلوتر است. بعضي از حيوان‌‌ها بيشتر از ما مي‌‌خورند. دويدن حيوان‌‌ها هم از ما بيشتر است. چشم بعضي حيوان‌‌ها هم از ما، بعضي حيوان‌‌ها زير برف را مي‌‌بينند. ما نمي‌‌بينيم. پرواز پرنده‌‌ها از ما بهتر است. آن‌ها فرودگاه نمي‌‌خواهند. هوا هر طور باشد مي‌‌پرند. آميزش جنسي حيوان‌‌ها، نر و مادگي‌‌شان خيلي راحت‌‌تر، بدون عقد، مهريه، دفتر ازدواج، اتاق خالي، يعني ما در شكم و شهوت و خواب و پرواز و در اين چيزها كه شرفي نداريم. شرف ما در مخ ما است. ارزش ما مخ ما است. خدا مخ را آن بالا گذاشته است. زير مخ، قلب را گذاشته است. احساسات! اول فكر دوم احساسات. زير احساسات شكم را گذاشته است. زير شكم شهوت را گذاشته است. يعني خدا ما را از اين طرفي خلق كرده است. مغز، قلب، شكم، شهوت. منتهي بعضي جواب كه مي‌‌دهند از اين طرف جواب مي‌‌دهند. اول شهوت سرش شلوغ است. بعد شكم، بعد آن‌جايي كه احساسات است. حالا اگر ايام امتحان بود دو نفر هم در كتابخانه كتاب مي‌‌‌خوانند. يعني خدا ما را از اين طرف خلق كرد. ما از اين طرف جواب مي‌‌دهيم. اين جايگاه فكر و فرهنگ خيلي مهم است.

وای بر شما که زبانتان از داعش خطرناک‌تر است. آن‌ها که می‌گویند مدافعان حرم پول می‌گیرند، حاضرند گلوله بخورند؟ مدافعان حرم چقدر پول می‌گیرند؟! ماجرای حقوق 20 میلیونی مدافعان حرم چیست؟! یک قطره از خون چند ریال؟

میگویند رقم‌های سنگین می‌گیرند و به سوریه می‌روند. اصلاً گیریم که بگیرند گوارای وجودشان.

هموطن پر حاشیه، دو برابر آن چیزی که در ذهنت داری و با زبانت جار می‌زنی را اگر به تو بدهند حاضری بروی؟ حاضری فقط یک صبح تا ظهر جانت را به خطر بیاندازی؟

اصلاً شهید جواد الله کرم رو می‌شناسی؟ هموطن آریایی! یادت باشد، این قوم چموشی که سر می‌برند و غارت می‌کنند محصول طویله‌ی جهانی ست به نام غرب که شما بهشتت را آنجا جستجو می‌کنی افسار این حمارهای انسان نما از دست اربابانشان هم در رفته.

هموطن اهل شایعه!! خون آریایی در رگت نیست اگر نفهمی که این قوم چموش نه با جمهوریت این نظام کار دارند نه با اسلامیتش.

من و شما را با هر اندازه اعتقادی کافر و مجوس می‌دانند و خونمان را حلال.

پس سعی کن بفهمی که این غیرت جوانان وطن توست و این خون شهید محمد طحان هاست که کیلومترها دورتر از وطن آریایی تو، دارند جان گرانبهایشان، همان چیزی که تو حاضر نیستی با هیچ قیمتی معامله‌اش کنی بدون هیچ منتی کف دست می‌گیرند، تا خدشه‌ای به حریم دین و وطن و ناموسشان وارد نشود.

مگر کسی که نمی‌داند تا چند ساعت دیگر زنده است می‌تواند جانش را با پول معامله کند؟

شما هرگز نخواهید فهمید چهار دسته گل یگان ویژه فاتحین در تل العیس چطور پرپر شدند.

شما هرگز نخواهید فهمید که دل کندن از اهل و عیال یعنی چه؟ هرگز نخواهید فهمید که فرزندت بیست روزه باشد و صورتش را ببوسی و دل بکنی برای رسیدن به مقصود.

هرگز نمی‌توانی جواب دختر خردسال شهید مهدی ثامنی را بدهی.

اصلاً می‌توانی این را بفهمی بعضی از شهدای مدافع حرم فرزندشان بعد از شهادتشان به دنیا آمده؟
میدانی شهید داود جوانمرد چرا رفت؟

اصلاً میدانی امیر سیاوشی چند روز قبل از مراسم عروسی‌اش به شهادت رسید؟

تو چه می‌فهمی که مصطفی صدرزاده زندگی‌اش را رها کرد و خودش را افغانی جا زد و به سوریه رفت.

تو چه میدانی آن اسیر افغانی که به دست داعش افتاده، پنج فرزندش چشم به راه پدرشان هستند.

آه یادش به خیر شهید امین کریمی را…… کدام پول؟

کدام معامله؟

معامله‌ای هم اگر باشد معامله‌ی شهید است با خدای خویش.

مایه شرمندگی…