مدرسه علمیه زینبیه ایوان

 امام صادق عليه‏ السلام :

ثَلاثٌ مَنْ اَتَى اللّه‏َ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّه‏ُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ وَ الاِنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛

هر كس يكى از اين كارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براى او واجب مى‏ گرداند: انفاق در تنگدستى، گشاده ‏رويى با همگان و رفتار منصفانه.

                                                                      کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص103 ، ح2

پدرم ـ خدا رحمتش کند ـ یکی از نوکران امام حسین علیه السلام بود. خودش اهل سینه زنی و مداحی برای امام حسین بود.

من فرزند آخرش بودم؛ پیرمرد، 86 سال داشت؛ وقتی گفتم: بابا! من می خواهم بروم جبهه، گفت: بابا، تو عصای دست من هستی؛ ولی من نمی توانم بگویم به راه امام حسین نرو؛ هر جا می خواهی بروی برو. به خدا می سپارمت.

دو سال بعد از رفتن من به جبهه، در بستر مرگ افتاد. درسن 88 سالگی. بنده خدا هفته آخر عمرش می گفت: من فقط آرزو دارم پسرم را ببینم؛ از خدا هم خواسته ام. بعدها مادر و برادر برای من تعریف کردند که نیم ساعت مانده به ارتحال، نصف شب، ناگهان بلند می شود، می نشیند و می گوید: «پسرم حبیب، آمدی؟ می دانستم می آیی». خلاصه خدای متعال، این خواسته اش را اجابت می کند او مرا می بیند و از دنیا می رود.

قصه باخبر شدن من هم عجیب است. من به نوعی، بی آن که نامه ای بدهند، بدون این که هیچ خبری برای من بیاید، یک روز در اردوگاه، انگار به من الهام شد، به دلم برات شد که پدرم مرحوم شده! بعدها، از طریق نامه و از طریق یکی از فامیل های خیلی دورمان که اسیر شد، این خبر را شنیدم؛ وقتی خبر را شنیدم در آن کنج اسارت و غربت، قرآنی دست گرفتم و شروع کردم برای ایشان هدیه قرآن دادن..

وقتی خبر رحلت پدرم را شنیدم، اصلاً نگذاشتم رفقایم بفهمند. به رغم این که علاقه زیادی به او داشتم، در غصه مرگ او خودم را خیلی کنترل کردم؛ ولی ماجرای حضرت امام (ره)، جنبه عاطفی خاصی پیدا کرده بود.

بعد از رحلت امام، عراقی ها در اردوگاه خیلی نرمش داشتند؛ چون می دانستند اگر بخواهند بد برخورد کنند، اردوگاه منفجر می شود.

...

خبر رحلت امام (ره) از بلندگو پخش شد. ساعت 7 صبح رادیو ایران اعلام شد، ساعت 5 بعد از ظهر در عراق پخش شد. البته این را هم بگویم، شب پیش، از تلویزیون عراق، صحنه های بیماری امام را دیدیم؛ بچه ها بلند شدند و حدیث کسا و توسل و… به قصد شفای حضرت امام (ره) می خواندند.

وقتی خبر رحلت امام را شنیدم، خدا شاهد است بی هیچ اغراقی، برای نخستین بار که با «فاخر» افسر اطلاعاتی روبه رو شدم، بی اختیار، سرم افتاد پایین؛ یعنی سر به زیر شده بودم. تا حالا پیش نیامده بود که جلوی دشمن این گونه باشم. خیلی با صلابت با آن ها حرف می زدم. خدا روحیه بسیار عجیبی به من داده بود. عراقی ها وقتی مرا احضار می کردند، می گفتند ما تو را می کشیم؛ تو داری همه این کارها را می کنی؛ من هم خیلی مودب با آن ها حرف می زدم و می گفتم این ها خودشان فعالیت می کنند؛ هر چند کار خودم را می کردم؛ اما در ماجرای رحلت حضرت امام (ره)، تا آن ها را دیدم، احساس کردم سرشکسته شده ام و سرم افتاد پایین.

عراقی ها گفتند آزادید هر طور می خواهید عزاداری کنید؛ چون می دانستند اسیران چه علاقه ای به امام دارند. بچه ها تا دو هفته بعد از رحلت امام، وقتی می آمدند سفره بکشند تا بچه ها غذا بخورند، سر سفره هیچ کس نمی آمد می رفتیم خواهش می کردیم آقا بیایید غذایتان را بخورید، می آمدند پای سفره می نشستند و به غذا نگاه می کردند و ناگهان، یک نفر بغضش می ترکید. همین که یکی بغضش می ترکید، دیگر همه کنار می کشیدند و پتوها را روی سر می کشیدند؛ غذا هم دست نخورده می ماند. من هم وقتی خبر رحلت امام را به من دادند، ناگهان افتادم؛ احساس کردم قلبم ایستاد. نیم ساعت یک ساعت دیگر هم که به هوش آمدم، کسی نمی توانست به فکر من باشد. فقط این آقای دهقان که از دوستان صمیمی ام بود، آمدند و ماساژ قلبی دادند؛ چون همه بچه ها همین حال را داشتند. عوارض این حالت دلشکستگی تا یک ماه پس از رحلت امام، در اردوگاه بود.

                               **از خاطرات آزاده حبیب الله معصوم**

 به مناسبت فرا رسیدن سالروز خجسته میلاد نور عصمت ، فاطمه معصومه و روز دختر مراسمی
در سطح شهر با حضور مدیر محترم حوزه علمیه زینبیه (س)ایوانغرب ،طلاب ،بسیجیان وبانوان شهر برگزار شد.در این مراسم خانم عابدی مدیر حوزه علمیه زینبیه (س) شهرستان ایوانغرب ایراد سخن کرد، ایشان گفت: 

حضرت معصومه بانویی بودند که هیچ شخصی عظمت ایشان را ندارد ، حضرت با وجوداینکه معصومیتشان واجب نبود اما امام رضا (ع) در زیارتنامه اش عصمتشان را انشاء کرده اند.      ثریا عابدی مدیر مدرسه زینبیه(س) درادامه پیرامون ولایت مداری خانم فاطمه معصومه(س) مطالبی را ذکر کرد و اظهار داشت:حضرت معصومه به خاطر عشق و علاقه به برادرش امام رضا (ع) به ایران مسافرت نمود و حقیقتا ولایت مداری را به نمایش گذاشت وی افزود: اگردشمن حضرت را مسموم نمیکرد به یقین این بانوی بزرگوار هم چون حضرت زینب(ع) بسیار مؤثرومنشا حوادث شگرفی در جامعه اسلامی وقتش میشد ، سخنران محترم در پایان د رزمینه روز دختر هم صحبت نمودو تاکید کرد: همه دختران امروز باید هوشیار باشندو این بانوی بزرگوار را سرمشق خود قرار دهندتا در سایه عنایات امام عصر انحرافات وفتنه های دشمن راپشت سرنهاده و با حفظ موازین وپایبندی به دستورات دین مبین اسلام موجبات خشنودی امام عصر را فراهم نمایند.

بسمه تعالی

 همه ما ((مدیر محترم مدرسه ، کادر ،اسا تید وطلاب مدرسه زینبیه (س)) سالروز  بازگشت آزادگان به میهن عزیزمان ایران را به ایشان وخانواده های گرامیشان تبریک وتهنیت عرض می نماییم و امید واریم که بتوانیم پاسداران خوبی برای تمامی آن ارزشها و آرمانهای والایی که شهیدان ، جانبازان و آزادگان برای آن جنگیدند باشیم ، وبدانیم جنگ فقط توپ وگلوله نیست چرا که به فرمایش رهبر عزیزمان ما الان  هم در جنگ هستیم  (جنگ نرم)

خوشابحال آنان که  در این زمانه از خواب غفلت بیدار شده اندودر این جنگ هم عاشقانه در نبرد بادشمن به ندای رهبرشان لبیک میگویند و خوشحال وخشنودبه دیداراما مشان نایل میگردند

                                                     تعجیل در فرج دیگر گناه نکنیم

جای شهید زین الدین خالی که میگفت:

**در زمان غیبت امام زمان به کسی منتظر میگویند که منتظر شهادت باشد**

                                                                 شادی ارواح طیبه شهدا صلوات