مدرسه علمیه زینبیه ایوان

از كودكان نمى توان انتظار داشت كه پيوسته صامت و ساكت و بدون در خواست و سؤ ال از ما، در گوشه اى نشسته و فقط به درس خواندن مشغول باشند، بلكه بايد به نياز روحى و جوشش درونى آنان در اين دوران پر انرژى و تحرك، توجه نماييم.

گرايشها و معاشرتهاى خانوادگى با افراد خوش اخلاق و متدين، موجب علاقه به مسائل مذهبى و رشد خصوصيتهاى اخلاقى كودكان خواهد شد.

هنگام خواب، بهترين زمان براى قصه گويى است كه مى توان بهترين سرگذشتها را با زبانى ساده براى كودكان بازگو نمود كه اين خود در شخصيت سازى كودكان، بسيار مؤ ثر است.

ارتباط شديد عاطفى كودك با پدر و مادر، او را به سوى همكارى با آنان سوق داده و زمينه اطاعت از فرمانهاى آنان را فراهم مى سازد، زيرا به تجربه، ثابت شده كه كودكان مطيعتر، كودكانى بوده اند كه مادرانشان در خصلتهاى زير از سايرين برتر بوده اند:
1) نسبت به خواسته هاى كودك، حساسيت داشته و همواره بدان توجه مى كردند.
2) كودك را در هر شرايط و موقعيتى پذيرا بودند.
3) با تدبير و سياست، با وى همكارى مى كردند و هرگز اراده خود را با زور و شدت عمل به او تحميل نمى كردند.
4) به كودكان خود احترام مى گذاردند.
5) در عين ابراز محبت، قاطع و استوار بودند.
6) با عدالت و انصاف با آنها و ساير كودكان، رفتار مى كردند.

خصلتهاى نيك والدين، بخصوص مادر، همچون سخاوت، شجاعت و… جهت اصلى شكل دادن به شخصيت كودك را در روابط اوليه او تعيين مى كند. آزاد منشى والدين كه جنبه هاى مشخصه آن، آزادى دادن به كودكان و هم صحبت شدن و اهميت دادن به اظهار نظر آنان، و همچنين مشورت و تبادل نظر در تصميمات خانوادگى است، موجب شكوفايى زمينه هاى سازندگى، خلاقيت، كنجكاوى و آزاد انديشى و رهبريت نونهالان مى گردد.